İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14302 Esas 2016/5168 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14302
Karar No: 2016/5168
Karar Tarihi: 05.04.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/14302 Esas 2016/5168 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirmiştir. Temyiz edilen hükümde, Anayasa Mahkemesi'nin 2015'te yayımlanarak yürürlüğe giren ve ceza türü süresi ile suç tarihine göre dosyayı etkileyen bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda dikkate alınması, diğer temyiz itirazlarının görülmemesi ancak belirli konuların uygulanmasında yanlışlık yapıldığı dolayısıyla hükümde bozma gerektiği kararına varılmıştır. Bozma nedenlerinden birincisi, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınması, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından uygulamanın belirli çerçeveler içinde yapılması gerektiği fakat söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasıdır. İkinci neden ise sanıkların yargılama giderlerine ilişkin hükümdür. Yargılama giderleri ne şekilde tahsil edileceği belirtilmeden, sadece tahsiline hükmedildiği için 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı olduğu belirtilmiştir. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi hükümleri de yer almıştır. Bu madde, cezasının infazı tamamlanıncaya kadar haklardan yoksun kalma, koşullu salıverme, aynı cezayı doğuracak bir suç işlemesi durumunda uygulanacak cezalar gibi konuları kapsamaktadır.

22. Ceza Dairesi 2015/14302 E. , 2016/5168 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği ceza türü süresi ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı TCK"nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak:
1- Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,
2-Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “ne şekilde tahsil edileceği belirtilmeden,sadece tahsiline” hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... Nacaklıoğlu"nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ve yargılama giderlerine ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine, “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” ve “Sebebiyet verdikleri yargılama giderin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlelerinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/04/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.