MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... (SGK) aleyhine 21/11/2008 gününde verilen dilekçe ile özür oranının tespitinin istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/10/2011 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, muhtaç, güçsüz ve kimsesiz Türk vatandaşlarına aylık bağlanması hakkında 2022 sayılı yasa uyarınca aylık bağlanmasına esas alınmak üzere davacının daimi iş gücü kaybına ilişkin oranın tespitine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş ve karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
2022 sayılı yasanın 1 ve ek 1.maddeleri ile, bu yasa uyarınca aylık bağlanmasına ilişkin işlemlerin Emekli Sandığı tarafından yürütülmesi öngörülmüştür. 1.10.2008 tarihinde yürürlüğe girmiş olan 5510 sayılı yasa ile 5534 sayılı Emekli Sandığı Kanununun bazı maddeleri yürürlükten kaldırılmış ve Emekli Sandığı hiçbir işleme gerek kalmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumuna devredilmiştir. 5510 sayılı Kanunun 101 maddesi ile de bu kanunun uygulanmasından doğan uyuşmazlıkların iş mahkemelerinde çözümleneceği hüküm altına alınmıştır. Bu yasal düzenlemeler karşısında dava konusu uyuşmazlığın çözümünün 5510 sayılı yasanın uygulamasını gerektirir nitelikte olduğu anlaşılmaktadır. O halde davaya bakma görevinin iş mahkemesine ait olacağı kabul edilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmelidir. Anılan yön gözetilmeden işin esası incelenerek yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına 26/01/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.