MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 09.09.2011-31.12.2012 tarihleri arasında davalı şirkette şoför ve şoför başı (araç sorumlusu) olarak çalıştığını, ödenmeyen işçilik alacaklarının talep etmesi üzerine iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, yol harcırahı hariç aylık net 2.500,00 TL net maaş aldığını, davalı şirket tarafından maaşın asgari ücret üzerinden gösterilip maaşlarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 09.09.2011-31.12.2012 tarihleri arasında şoför olarak asgari ücret ile çalıştırıldığını, şoför başı olarak çalıştırılmadığını ve yol harcırahı uygulamasının olmadığını, davacının 28.12.2012 ve devamı günlerde izinsiz ve mazeretsiz işe gelmemesi üzerine 29.12.2012 tarihli tutanak tutularak davacıya telefonla işe gelmesinin bildirildiğini, kendisinin çalışmayacağını söylemesi üzerine 31.12.2012 tarihinde işten ayrılış bildirgesi verildiğini, davacının çalışma şartı, ücret ve diğer taleplerinin haksız olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı işverence iş sözleşmesinin haklı bir sebep yokken feshedildiği, davacının diğer alacak taleplerinin de yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
...-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında ücret alacaklarının hesaplanmasında esas alınan aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davalı işyerinde şoför olarak çalışan davacı işçi, yol harcırahı hariç aylık net 2.500,00 TL ücret aldığını iddia etmiş, davalı işveren ise yol harcırahı uygulamasının olmadığını ve davacının ücretinin asgari ücret olduğunu savunmuştur. Taraf tanıkları davacının aylık ücretine ilave olarak sefer başı yol harcırahı aldığını beyan etmişlerdir. Mahkemece her ne kadar davacının ücreti 2.500,00 TL net olarak kabul edilmiş ise de yapılan emsal ücret araştırması sonucuna ve taraf tanık beyanlarına göre davacının aylık ücretine ilave olarak yol harcırahı aldığı da anlaşılmaktadır. Davacının yol harcırahı olarak aldığı miktar giydirilmiş ücret hesabında dikkate alınabilir ise de aylık ücretin hesaplanmasında gözönünde bulundurulamaz. Dosya kapsamına göre davacının aylık ....400,00 TL çıplak net ücret ile çalıştığı kabul edilerek varsa ödenmeyen ücret alacaklarının bu miktar üzerinden belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.