Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle 179/2, 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işleyen sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan verilen 10.03.2011 tarih ve 2010/861 esas sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu hüküm CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanmakla, sanık tarafından temyiz edilen hüküm incelendi;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun sübutuna, cezanın ertelenmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- CMK"nın 231. maddesi gereğince açıklanması geri bırakılan hükmün, deneme süresi içinde yeniden kasıtlı bir suç işlenmesi nedeniyle duruşma açılarak yapılan yargılama sonunda açıklanmasına karar verilmesi üzerine, temyiz edilmesi halinde Yargıtay tarafından incelenecek, kesinleşmesi halinde de infaza verilecek karar ve hükmün, açıklanan yeni karar ve hüküm olması nedeniyle, kararın gerekçeli olması, bu kapsamda iddia, savunma, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, suçun işlendiği kanaatine nasıl ulaşıldığı hususlarının karar gerekçesinde belirtilmesi gerektiği gözetilmeden, karar gerekçesinde önceki karardan bahsederek hüküm kurulması suretiyle Anayasanın 141, CMK"nın 34. ve 232. maddelerine aykırı davranılması,
2- Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş bulunan sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hükmolunan 25 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK"nın 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi alt soyu açısından koşullu salıverme süresine kadar uygulanabileceği, alt soy haricindeki kişiler yönünden ise, yoksunluğun, hapis cezasının infazına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi ve sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/10/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.