MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:


Davacı vekili, kadastro mahkemesine verdiği 27.02.2013 tarihli dava dilekçesinde özetle; müvekkiline ait ... İli, Merkez...Köyü, 62 parsel sayılı 6920 m² yüzölçümündeki taşınmazın 2001 yılında...Köyünde yapılan orman kadastro çalışmaları sonucunda orman sınırları içerisine dahil edildiğini, bu durumun 20.04.2009 tarihinde...Köyünde yapılan aplikasyon çalışmaları sırasında fark edilmesi üzerine çalışmayı yapan görevliler tarafından müvekkiline bildirildiğini, görevlilerin hata yaptıklarını ve kendileri bunu düzeltemediklerinden müvekkiline mahkemeye dava açmasını salık verdiklerini, 3116 sayılı Kanuna aykırı olarak orman sınırları içerisine alındığını iddia ederek, taşınmazın orman sınırlarından çıkartılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Kadastro Mahkemesinin 28/02/2013 tarih ve 2013/64 Esas - 2013/8 Karar sayılı kararıyla görevsizlik kararı verilerek, HMK 20. maddesi gereğince dava dosyası asliye hukuk mahkemesine gönderilmiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile,...Köyü 62 nolu parselin 23/04/2014 tarihli krokide (B) harfiyle gösterilen 52,50 m2"lik bölümün orman olmadığının tespiti ile bu bölümün orman sınırları dışına çıkarılmasına fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi tarafından (B) harfiyle işaretli bölüm yönünden temyiz edilmiştir.
Dava orman tahdidinin iptali niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1940 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu; daha sonra 11/05/2011 tarihinde ilân edilerek kesinleşen evvelce sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosu ile bu ormanlarda ve evvelce sınırlaması yapılmış ormanlarda aplikasyon ve 2/B uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre çekişmeli taşınmazın (B) harfi ile gösterilen bölümünün 1940 yılında yapılan ve 1947 yılında kesinleşen orman kadastro sınırı dışında olduğu gibi 2011 yılında yapılan aplikasyon çalışmalarında da orman sınırı dışında bulunduğu anlaşıldığına göre davanın kısmen kabulü yolunda hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, kesinleşen tahdit ve aplikasyon uygulamasında orman sınırı dışında kalan dava konusu taşınmazın, (B) harfiyle gösterilen bölüm yönünden açılan davanın hukukî yarar yokluğundan reddine karar verilmesi gerekirken 62 nolu parselin (B)
harfiyle gösterilen 52,50 m2"lik kısım yönünden orman sınırlandırmasına ilişkin tutanağın iptaline, şeklinde karar verilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün 2. bendinde yer alan "olmadığının tespiti ile bu bölümün orman sınırları dışına çıkarılmasına" ibaresinin çıkartılarak, bunun yerine “tahdidi dışında olduğu belirlendiğinden bu bölüm yönünden açılan davanın hukukî yarar yokluğunda reddine” ibaresi yazılmak suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 15/04/2015 günü oy birliği ile karar verildi.