Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/18791 Esas 2022/8693 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler: 1-Mahkûmiyet: Kahramanmaraş 5. Ağır Ceza Mahkemesi’nin, 18.05.2021 tarihli, 2020/82 esas ve 2021/137 sayılı kararı
2-İstinaf başvurusunun esastan reddi:Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 30/09/2021 tarihli, 2021/1134 esas ve 2021/1378 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafii süresinde duruşma talebinde bulunmuş ise de; dosya kapsamı dikkate alınarak 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanık hakkındaki inceleme takdiren duruşmasız olarak yapılmıştır.
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak sanık müdafiinin dilekçesindeki temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Sanığın suça konu uyuşturucu maddeyi çocuğa satması nedeniyle sanık hakkında temel cezanın TCK 188/3-son cümlesi gereğince TCK 61. maddede göz önünde bulundurulmak suretiyle belirlenerek TCK'nın 188/4. maddesi gereğince yapılacak artırımın bunun üzerinden yapılması gerekirken mahkemece temel ceza TCK 188/3. maddesi esas alınarak birden fazla nitelikli hal gözetilerek belirlenip bunun üzerinden TCK'nın 188/3- son maddesi gereğince artırım yapılarak usul ve yasaya aykırı hüküm kurulmuş ise de suça konu satış işleminin araç içerisinde gerçekleşmiş olması bu nedenle sanık hakkında TCK 188/4-b uygulanamayacak olması TCK'nın 188/3-son, TCK'nın 188/4-a, TCK'nın 62. maddeleri gereğince belirlenecek cezanın netice olarak verilen ceza ile aynı olacak olması, sanık aleyhine istinaf savcısı tarafından temyiz talebinin de bulunmaması hususları göz önünde bulundurulduğunda bu hususta bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı,
eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenin dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan,
Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragraflarına "...taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmının tamamının tahsil edileceğinin” ibarelerinden sonra gelmek üzere " ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin" ibaresinin eklenilmesi,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi hükmünün DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan hapis cezasının süresi ile tutuklama tarihine göre, sanık hakkındaki salıverilme isteğinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Kahramanmaraş 5. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30/06/2022 tarihinde düzeltme yönünden Üye ... ile Üye ...'in karşı oyları ve oy çokluğuyla, diğer yönlerden oybirliği ile karar verildi.
KARŞI OY
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.03.2021 tarihli 2020/327 esas ve 2021/145 sayılı kararı gereğince özel araçların "umumi veya umuma açık yer" kapsamında olmadığı, bu sebeple dosyamızda TCK'nın 188/4-b maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı şeklindeki çoğunluk görüşüne; yasa koyucunun fıkrada belirtilen kurumların özelliğini ve burada verilen hizmetin niteliğini gözeterek söz konusu düzenlemeyi yapmış olması, sözü edilen kurumlara 200 metreden daha yakın mesafede aracın uyuşturucu satışı için tezgah gibi kullanılması halinde satıcının araca uyuşturucu almak için binip inecek şahısları denetleyerek ve aralarında ayrım da yapmayacak olması, aracın satış sırasında özel amaçla kullanılmıyor olması hususları nazara alındığında umumiyet hususunun da gerçekleştiği, bu nedenle TCK'nın 188/4-b maddesi ile artırım yapılmasının yasa koyucunun amacına uygun olduğu gerekçesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyoruz. 30.06.2022