Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/7846 Esas 2022/1329 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Antalya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 01.07.2020 tarih ve 2019/181 E. - 2020/159 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının tahditli plaka sınıfına giren “M” plakalı minibüs sahibi olduğunu, Antalya Büyükşehir Belediyesi Ulaşım Koordinasyon Kurulu tarafından 26/10/2007 tarihinde “M” seri plakalı 14+1 oturma kapasiteli minibüslerin yerine 18+9 yolcu kapasiteli otobüslere geçilme kararı alındığını, bu karar sonrasında davacı tarafından yeni araç alınarak işletilen halk otobüsleri ile aynı anda toplu taşıma hizmeti verilmeye başlandığını, davalı SS 21 Nolu Özel Halk Otobüsleri Kooperatifi üyeleri ile oluşan uyuşmazlıklar neticesinde davacının da üyesi olduğu Antalya Minibüsçüler Esnaf ve Sanatkarlar Odası ile SS 21 No'lu Özel Halk Otobüsleri Motorlu Taşıyıcılar Kooperatifi arasında protokoller düzenlendiğini, bu protokoller çerçevesinde davacı tarafından davalı şirket adına 38.100,00 TL’lik bono keşide edilerek davalılara verildiğini ve bono bedelinin ödenerek bononun geri alındığını, ancak protokollere rağmen davalı kooperatif üyeleri tarafından açılan dava sonucunda Koordinasyon Kurulu kararının Antalya 2. İdare Mahkemesi kararıyla iptal edildiğini, bu durumda protokollerde öngörülen amaçların ortadan kalktığını, protokolün karşı tarafı olan kooperatif ve üyelerinin edimlerini yerine getirmediğini ileri sürerek, protokollerin geçersizlik nedeniyle feshine ve 38.100,00 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının da UKOME kararına istinaden M plakalı aracını 18+1 oturma ve 9 ayakta yolcu kapasiteli AB grubu plakalı araca dönüştürmüş olduğu, dava konusu aracın AB plakaya dönmeden önce... plakalı 14+1 yolcu kapasiteli minibüs statüsünde davacının babası...adına kayıtlı olduğu, Ukome Genel Kurulunun 26.10.2007 tarihli kararı doğrultusunda, Veli Aksu'ya ait bu aracın...plakalı 18+1 oturan ve 9 ayakta yolcu kapasiteli otobüs olarak 21.01.2008 tarihinde tescili yapılarak toplu taşıma hizmeti verdiği, dava dışı...'nun vefatından sonra da bu plakanın mirasçılarına devredildiği, mirasçılar tarafından bu aracın...plakalı olarak 31.01.2017 tarihine kadar taşıma faaliyetine devam ettiği, minibüsçülerin araçlarının kapasitesinin arttırımına ve dava konusu senedin keşide edilmesine dayanak yapılan 2007 tarihli UKOME genel kurulu kararının iptal edilmesine rağmen UKOME kararının fiilen uygulanmaya devam olunduğu, senedin keşide edilme nedeninin ortadan kalkmadığı, dava konusu yıllara ait biniş ücretleri incelendiğinde, özel halk otobüslerinin hak kaybına uğradığı ve dönüşen minibüslerin her birinin de fazla kazanç elde ettikleri tespit edildiğinden davacı ...’nun dava konusu işlemde dönüşen minibüsü için 38.100.- TL parayı Özel Halk Otobüs sahiplerine vermesinin kabul edilebilir ve makul bir değer olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.