Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/18909 Esas 2022/8610 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1. Mahkûmiyet; Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/02/2017 tarihli, 2014/489 esas ve 2017/71 sayılı kararı
2. Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi; Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 08/03/2018 tarihli, 2017/1145 esas ve 2018/467 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Aralarındaki bağlantı nedeniyle Dairemizin 2022/9890 esasında kayıtlı Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/09/2021 karar tarihli, 2021/118 esas ve 2021/452 karar sayılı dosyası ile birlikte incelenmiştir.
Sanık hakkındaki hükmün sanık müdafiine 06/04/2018 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği, on beş günlük temyiz süresinin son günü olan 21/04/2018 tarihinin resmi tatil olan cumartesi gününe ve sonraki ilk iş günü olan 23/04/2018 tarihinin ise resmi tatil olan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramına denk gelmesi sebebiyle, temyiz istemi süresinin tatilin bitimini takip eden güne uzadığı ve sanık müdafiinin 24/04/2018 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşılmakla; tebliğnamedeki temyiz isteğinin reddine ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, 06/03/2014 tarihli eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık hakkında 06/03/2014 tarihli uyuşturucu madde ticareti yapma eyleminden dolayı 13/03/2014 tarihli iddianame ile temyiz konusu bu davanın açıldığı; sanığın 16/02/2014 tarihinde işlediği başka bir uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan dolayı 15/05/2014 iddianame tarihi ile dava açıldığı ve Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/43 esas sırasında derdest olduğu ve her iki dosyanın suç tarihleri ve iddianame tarihlerine göre hukuki kesintinin bulunmadığının anlaşılması karşısında, belirtilen davaların birleştirilmesi ve tüm deliller birlikte değerlendirilip, eylemlerinin tek suç, iki ayrı suç ya da zincirleme suç oluşturup oluşturmadığı tartışıldıktan sonra sanığın hukukî durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükümden sonra TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler gözetilerek, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA,
CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 29/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.