Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/8090 Esas 2022/1348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 16. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi'nce bozmaya uyularak davanın reddine dair verilen 21.10.2020 tarih ve 2020/1743 E. - 2020/1758 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, 2010 yılında PÖTİVİÇ-Lokumlu Sandviç fikrini içerir bir adet reklam filmi senaryosunun ETİ ve ÜLKER Şirketlerine e-posta ile gönderdiğini, bu fikrin BİFA Şirketi tarafından öğrenilerek bedeli ödemeden kullanıldığını ileri sürerek, "Lokumlu Bisküvi" fikrinin ve "PÖTİVİÇ+Lokumlu Sandviç" ürün ismi ve slogan sahipliğinin tespiti ile TPMK nezdinde adına tescilini ve davalıların fikrini kullanmaları nedeniyle kullanım bedelinin tarafına ödenmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Bifa A.Ş vekili, dava dilekçesindeki taleplerin mahkemenin görevine giren işlerden olmadığını, davacının tescil taleplerinin başvuru yerinin mahkeme değil, Türk Patent ve Marka Kurumu olduğunu, bu açıdan davacının mahkemeye dava açmakta hukuki bir yararının olmadığını, ayrıca davacının Türk Patent ve Marka Kurumunda tescili olmayan bir marka veya kullanım konusunda bedele ilişkin bir dava açmasının da mümkün olmadığını, Lokumlu Bisküvi fikrinin davacıya ait olan bir fikir olmadığını, Türk toplum hayatında genele yaygın bir kullanım olduğunu, ayrıca müvekkili şirket tarafından da böyle bir ürünün üretiminin yapılmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... Ltd. Şti. vekili, davacının huzurdaki davada taraf sıfatı ve hukuki yararının bulunmadığını, öncelikle davanın bu yönden reddi gerektiğini, davacının kendisinin bulduğunu iddia ettiği bisküvi arası lokum fikrinin TPMK nezdinde başka biri adına tescilli olduğunu, taleplerin yersiz olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince iddia, savunmalar, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalı olarak gösterilen Senye Lokum Ltd. Şti. adında bir şirket bulunmadığından, bu davalı yönünden pasif husumet yokluğu dava şartı nedeniyle davanın reddine, davacının belirttiği fikir ve sloganların marka olarak tescili yönündeki talebinin muhatabının TPMK olduğu, mahkemenin böyle bir görevi bulunmadığı, davacının hak sahipliğinin tespiti ve alacak talepleri yönünden ise, bahsedilen fikir ve slogan üzerinde herhangi bir hak sahipliğinin bulunmadığı, TPMK kayıtlarına göre bisküvili lokum patentinin dava dışı Küresel Şekerleme San. ve Tic. Ltd. Şti. adına tescilli olduğu, davalıların davacının herhangi bir hakkının ihlali niteliğinde bir eylemlerinin bulunmadığı gerekçesiyle diğer davalılara yönelik davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davacının aktif husumet ehliyetinin olmadığı gerekçesiyle davacının istinaf isteminin reddine, HMK 353/1-b-2, 355.maddeleri gereğince Bakırköy 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi'nin 2018/158 Esas 2019/53 Karar 19/03/2019 tarihli kararının kaldırılmasına, davacının davasının aktif husumet nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle davacının varlığını ileri sürdüğü fikir ve slogan üzerinde tecavüz eylemi ile ilgili davalıların herhangi bir eylemi olmadığından davanın bu yönüyle esastan reddi gerekirken münhasıran aktif husumet (sıfat) sebebiyle reddi doğru görülmemişse de temyiz edenin sıfatına göre bu hususun bozma sebebi yapılamayacak olmasına göre Bölge Adliye Mahkemesince davanın reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacının temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 28/02/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.