Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/19312 Esas 2022/8554 Karar Sayılı İlamı

Adalet Bakanlığı'nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Trabzon 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2019/227 esas, 2019/238 sayılı kararının (27/04/2017 tarihli ve 2017/139 esas, 2017/650 karar) kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 27/10/2020 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık ... hakkında, 23/02/2007 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan soruşturma sonucunda, Trabzon Cumhuriyet Başsavcılığının 30/04/2007 tarihli ve 2007/1357 soruşturma, 2007/1367 esas, 2007/500 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 53. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2- Trabzon 2. Sulh Ceza mahkemesinin 18/01/2008 tarihli ve 2007/291 esas, 2007/1357 sayılı kararı ile, 5560 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2.maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, sanığın Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne başvurmadığının bildirilmesi üzerine dosya ele alınarak Trabzon 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/10/2008 tarihli ve 2007/291 esas, 008/474 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1, 62/1 ve 50/1-a maddeleri gereğince 7.300,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanığın kararı temyiz ettiği,
3- Yargıtay (Kapatılan) 20.Ceza Dairesinin 25/05/2015 tarihli ve 2015/2204 esas,2015/798 sayılı ilamı ile, 6545 sayılı Kanun hükümleri gereğince değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması nedeniyle hükmün bozulmasına karar verildiği,
4- Bozmadan sonra, Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2015 tarihli ve 2015/899 esas, 2015/1093 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62.maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 28/12/2015 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştirildiği,
5- Sanığın denetim süresi içerisinde 24/05/2016 tarihinde işlediği 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine,
Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 27/04/2017 tarihli ve 2017/139 esas, 2017/650 sayılı kararı ile, hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, gerekçeli kararın sanığa 16/05/2017 tarihinde ceza ve infaz kurumunda tutanakla tebliğ edilerek 24/05/2017 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştirildiği,
Anlaşılmıştır.
B-) Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında,
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ... hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair Trabzon (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/01/2008 tarihli ve 2007/291 esas, 2007/1357 sayılı kararını müteakip sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin gereklerine uymadığının ihbar edilmesi üzerine yargılamaya devamla sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Trabzon (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 10/10/2008 tarihli ve 2007/291 esas, 2008/474 sayılı kararının Yargıtay 20. Ceza Dairesinin 25/05/2015 tarihli ve 2015/2204 esas, 2015/798 karar sayılı ilamı ile bozulmasını müteakip, sanığın anılan Kanun'un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2015 tarihli ve 2015/899 esas, 2015/1093 sayılı kararının 28/12/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 24/05/2016 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Kanun'un 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2019/227 esas, 2019/238 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 14/12/2017 tarihli ve 2017/7380 esas, 2017/6802 karar sayılı ilâmı ile "....bu durumda CMK’nın 231. maddesindeki genel kurallar değil, TCK’nın 191. maddesindeki özel hükümlerin uygulanması gerektiği, buna göre de hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının denetim süresi içinde TCK’nın 191/4. maddesindeki kuralların geçerli olacağı anlaşıldığından, sanığın ancak kendisine yüklenen yükümlülüklere uygun davranmamakta ısrar etmesi veya tekrar kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, hallerinde hüküm açıklanabilecektir..." şeklinde değinildiği üzere, dosya kapsamına göre, Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2015 tarihli kararı ile sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 28/12/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 24/05/2016 tarihinde aynı neviden olmayan 6136 sayılı Ateşli Silâhlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun'a muhalefet suçunu işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, denetim süresi içerisinde işlenen suçun kullanmak amacıyla uyuşturucu veya uyarıcı madde temin etmek suçu ile aynı neviden olmadığı, dolayısıyla hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2019/227 esas, 2019/238 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbarnamede sanığın soyadının “Bayrak” yerine “” olarak yazılması maddi hata kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık ... hakkında, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan yapılan yargılama sonunda, Trabzon (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 18/01/2008 tarihli ve 2007/291 esas, 2007/1357 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/2. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin gereklerine uymadığının ihbar edilmesi üzerine yargılamaya devam olunarak Trabzon (Kapatılan) 2. Sulh Ceza
Mahkemesinin 10/10/2008 tarihli ve 2007/291 esas, 2008/474 sayılı kararı ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca 7.300,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 25/05/2015 tarihli ve 2015/2204 esas, 2015/798 karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonra Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/10/2015 tarihli ve 2015/899 esas, 2015/1093 sayılı kararı ile, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 28/12/2015 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştirildiği, sanığın denetim süresi içerisinde 24/05/2016 tarihinde işlediği 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan cezalandırıldığının ihbar edilmesi üzerine, Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2017/139 esas, 2017/650 sayılı kararı ile, hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1 ve 62.maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, gerekçeli kararın sanığa 16/05/2017 tarihinde ceza ve infaz kurumunda tutanakla tebliğ edilerek 24/05/2017 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştirildiği, anlaşılmıştır.
Sanığın yokluğunda verilen Trabzon 5.Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli kararının Akçaabat Açık Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü aracılığıyla 16/05/2017 tarihinde tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmış ise de; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesinin 3. fıkrası gereğince serbest olmayan sanığa tebliğ edilen kararın kendisine okunup anlatılması gerektiği, somut olayda ise söz konusu kararın sanığa ceza infaz kurumu aracılığı ile "gerekçeli kararı okumak/almak suretiyle tebellüğ ettim" şeklinde açıklamaya yer verilerek tebliğ edildiği, ancak anılan düzenleme uyarınca tebliğ edilen kararın sanığa açıkça "anlatıldığına dair" bir bilginin yer almaması nedeniyle yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309/1.maddesi gereğince yalnız kesinleşmiş kararlara karşı kanun yararına bozma yoluna gidilebileceği, kanun yararına bozma istemine konu kararın usulüne uygun şekilde kesinleşmediği anlaşıldığından, kararın tebliği ile usulüne uygun şekilde kesinleştirilmesinden sonra gönderilmesi için dosyanın mahkemesine gönderilmesine karar vermek gerekmiş, bu nedenle kanun yararına bozma isteminin bu aşamada reddine karar verilmiştir.
D-) Karar:
Yukarıda açıklanan nedenle, Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2019/227 esas, 2019/238 sayılı kararının (27/04/2017 tarihli ve 2017/139 esas, 2017/650 karar) sanığa usulüne uygun şekilde tebliğ edilerek kesinleştirilmesinden sonra kanun yararına bozma incelemesi yapılabileceğinden, Trabzon 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 27/04/2017 tarihli ve 2019/227 esas, 2019/238 sayılı kararına ilişkin kanun yararına bozma isteminin bu aşamada REDDİNE, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmesine,
29/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.