İstanbul Ceza Kararları - a sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/4511 Esas 2019/602 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4511
Karar No: 2019/602
Karar Tarihi: 21.01.2019

a sürüklenen çocuk hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/4511 Esas 2019/602 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmesine rağmen adli para cezası türü ve miktarı itibariyle verilen hükmün kesin nitelikte olduğunu belirtmiş ve temyiz isteğini reddetmiştir. Ancak, mağdurun tedavi evraklarına dayanılarak eksik inceleme sonucu verilen hüküm bozulmuştur. Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmamasını da bozma nedeni olarak görmüştür. Kanunlar ise şöyledir:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.madde
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 86., 87. ve 29. maddeleri

3. Ceza Dairesi 2018/4511 E. , 2019/602 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Suça sürüklenen çocuk ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen adli para cezasının tür ve miktarı itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.madde gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk ... müdafinin temyiz isteğinin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
a) Müsteki ... hakkındaki düzenlenen rapor yetersiz nitelikte olup, Adli Tıp kriterlerine uygun olmadığı anlaşıldığından, mağdurun tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın adli tıp şube müdürlüğüne sevk edilerek 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Olayın taraflarının olayın çıkış sebebini ve gelişimini farklı şekilde anlattıkları, olayı gören tarafsız tanık beyanının da bulunmadığı anlaşılmakla,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesi karşısında, suça sürüklenen çocuklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1.maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.