MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı TEİAŞ (Türkiye Elektrik İletim AŞ.) aleyhine 23/12/2008 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 27/05/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı TEİAŞ vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, elektrik çarpması nedeni ile desteğin ölümünden dolayı uğranılan maddi ve manevi zararların ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı kurumun tam kusuru ile neden olduğu kazadan dolayı desteklerinin hayatını yitirdiğini ileri sürerek maddi ve manevi zararlarının ödetilmesini istemişlerdir.
Davalı kurum kusur ve sorumluluklarının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı TEİAŞ"ın tehlike sorumluluğu uyarınca davacıların zararından sorumlu olduğu benimsenerek davanın bir bölümünün kabulüne karar verilmiştir.
Dosya arasındaki bilgi ve belgelerden ihbar olunan ..."ın yargılandığı kamu davasında 2. derecede kusurlu olduğu, davacıların desteği ..."nin ise 1. derece asli kusurlu olduğu benimsenerek hüküm kurulduğu verilen kararın da kesinleştiği anlaşılmaktadır. Dosyada görüşüne başvurulan bilirkişiler ise kazanın gelişimi ile ilgili görüşler dışında kusur oranları ile ilgili belirleme yapmamışlardır. Mahkemece ceza yargılaması sırasında alınan bilirkişi raporu ile çelişki oluşturan dosyadaki raporlar arasındaki uyumsuzluk giderilmeden davalının tam kusuruna dayanılarak karar verilmesi doğru olmamıştır. Şu durumda mahkemece bir üniversitenin elektrik-elektronik mühendisliği bölümü ile iş ve sosyal güvenlik uzmanından oluşacak üç kişilik bilirkişi heyetinden kazanın oluşumunda tarafların ve varsa dava dışı kişilerin kusur oranlarının belirlenmesinden sonra varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.