Mahkemesi : Aydın İş Mahkemesi
Tarihi : 07.10.2015

Dava, Bağ-Kur sigortalılığının sadece vergiye kayıtlı olunan 01.07.1978-13.12.1982 ve 01.05.1984- 30.12.1986 tarihleri arasındaki dönemle sınırlı olarak tespiti ve yaşlılık aylığı talebinin kabulü ile birikmiş tüm aylıkların ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma sonrası, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı K... avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Mahkemece, dairemizin bozma ilamına uyularak karar verilmiş ise de, bozma ilamının gereği tam olarak yerine getirilmemiştir.
Dava dosyası incelendiğinde; davacının 15.09.1978 tarihinde 26.06.1978 tarihi itibari ile S.. M.. Derneği üyeliğinden dolayı Bağ-Kur tescilinin yapıldığı, 13.11.2009 tarihli sigortalılık bilgilerinde davacının 29.06.1978 tarihinde başlayan Bağ-Kur sigortalılığının belge tarihi itibari ile devam ettiği, davacının 01.07.1978-13.12.1982 ve 01.05.1984-30.12.1986 tarihleri arası vergi kaydının olduğu, 29.06.1978-31.12.1995 tarihleri arasında ise S.. M... odasında kaydının bulunduğu, 19.04.2010 tarihli sigortalılık bilgilerinde davacının 29.06.1978-29.06.1978, 01.07.1978- 13.12.1982 ve 01.05.1984- 30.12.1986 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olarak kabul edildiği, davacının 30.05.2011 tarihinde 6111 sayılı Yasadan faydalanmak için Kuruma başvurduğu ve Kurumun bu talebi kabul ettiği, daha sonra 09.02.2014 tarihinde 5510 sayılı Yasanın geçici 17. maddesine göre ihya talebinde bulunduğu ve Kurumun bu talebi de kabul ettiği, Kurumun bu kabullerinde 01.07.1978-13.12.1982,01.05.1984-31.12.1995 tarihleri arasındaki süre esas alınarak borç çıkarıldığı, davacının 06.03.2012 tarihli dilekçesinde ise ihyanın vergi kayıtlarına göre belirlenen sigortalılık süresi esas alınarak yapılmasını talep ettiği, Kurumun 09.03.2012 tarihli cevabında ise 95/11 no’lu genelgeden yararlanmak için son tarihin 03.08.2009 olduğunu gerekçe göstererek bu talebi reddettiği anlaşılmaktadır.
./..
Bozma sonrası, kurumdan gelen yazı cevabında, 1479 sayılı Yasanın Ek 19. maddesi ve 5510 sayılı Yasanın geçici 17. maddesine göre davacının sigortalılığı durdurulmaması halinde davacının 29.06.1978- 28.02.1987, 01.08.1987- 30.11.1987, 01.01.1988 - 28.02.1988, 01.04.1988 -31.12.1995 tarihleri arası sigortalı kabul edileceği ve 5510 sayılı Yasanın geçici 17. Maddesine göre ihya edebileceği sürenin 01.07.1978-13.12.1982,01.05.1984-31.12.1995 tarihleri arası dönem olarak bildirildiği, Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile, davacının 01.07.1978-13.12.1982 ve 01.05.1984-30.12.1986 tarihleri arasında 1479 sayılı kanuna tabi Esnaf Bağ-Kur sigortalılığının tesbit ve tesciline, yaşlılık aylığı bağlanması talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Mahkemece, 1479 sayılı Kanunun 26. maddesinde düzenlenen, “sosyal güvenliğin vazgeçilmez ve kaçınılamaz” kamusal yapısı gereği yöntemince ve re’sen araştırma yapılarak, işyeri kayıtları da dahil bağımsız çalışmasının olup olmadığı yöntemince araştırılarak varılacak sonuç uyarınca, açıklanan yasal düzenlemeler çerçevesinde değerlendirme yapılıp, davacının 1479 sayılı Kanun kapsamında zorunlu sigortalı olarak kabul edilmesi gereken dönem, kuşku ve duraksamaya neden olmayacak şekilde belirlenmelidir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik araştırma ve inceleme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı K... vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.