MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı
HÜKÜM : Nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesinin 28.03.2012 tarihli raporunda mağdurede tespit edilen hafif derecede zeka geriliğinin suça mukavemetine engel teşkil edecek düzeyde olmadığı belirtilip, ... Ecevit Üniversitesi Uygulama ve Araştırma Hastanesince tanzim edilen 10.07.2012 günlü ek raporda adli tıp uzmanlarının muhalefetiyle mağdurede tespit edilen hafif düzeyde zeka geriliğinin fiile mukavemete engel teşkil edecek düzeyde olduğunun bildirilmesi ve İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 28.12.2012 günlü raporda ise “mağdurenin 2010 yılı Nisan-Mayıs aylarında mağduru bulunduğu olayın hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayacağı ve fiile ruhsal yönden mukavemete muktedir olamayacağı” yönünde görüş belirtilmesi karşısında, mevcut raporlar arasında çelişki oluştuğu gözetilip, mağdurenin dosyayla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumu Üst Kuruluna gönderilerek yeni rapor aldırılması suretiyle mevcut çelişkinin giderilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Tespit edilen durumuna göre mağdureye 5271 sayılı CMK’nın 234/2. maddesi gereğince vekil atanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.