MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

Davacı vekili, 10/05/2013 tarihli dava dilekçesinde özetle; ... ilçesi, ... mahallesi 526 ada 130 parsel sayılı taşınmaz hakkında ... aleyhine ... Asliye Hukuk Mahkemesinde açılan tapu iptali ve tescili davasında, taşınmazın tamamının orman vasfında olduğunun tespit edildiğini, ancak, asıl malikin ... olması sebebiyle mahkemece davanın husumet yönünden reddedildiğini ileri sürerek, dava konusu taşınmazın orman olan kısmının tapusunun iptali ile orman niteliğiyle adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davada öncelikle zaman aşımı ve hak düşürücü sürelerin geçtiğini, ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2006/320 Esas sayılı dava dosyasında mahkemece esasa ilişkin bir karar verilmeyip, husumet nedeniyle davanın reddine karar verildiğini ileri sürerek, kesin delil olma özelliğinin de bulunmadığını, dava konusu parselin yol olarak kullanılmak üzere kamu yararı ile kamulaştırıldığını, açılan davanın reddine karar verilmesi gerektiğini belirtmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu davanın kabulü ile; ... ili, ... ilçesi, ... Mh. 526 ada 130 parsel sayılı taşınmazın ... adına olan tapu kaydının iptaliyle orman vasfı ile adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kesinleşen orman kadastrosu sınırları içinde kalan taşınmazın tapu kaydının iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1981 yılında kesinleşen arazi kadastrosu, 1989 yılında kesinleşen orman kadastro çalışmaları bulunmakatadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve tahdit içinde kaldığı belirlenerek hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A madde gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve temyiz harcının istek halinde iadesine 06/05/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.