MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Müştekinin iş yerinden çalınan çeklerden ...no"lu hesaptan keşide edilen 2.500 TL bedelli hamiline yazılı çekin 24/08/2004 tarihinde meydana gelen hırsızlık olayından kısa bir süre sonra 02/09/2004 tarihinde bankaya ibraz edilmiş olması ve ibraz eden ..."ın çeki sanıklardan aldığını söylemesi, her iki sanığın da bu durumu kabul etmesine rağmen çekin verilmesi konusunda sanıkların karşılıklı olarak birbirlerini suçlar nitelikte çeki diğerinin ..."a verdiğini savunmaları, soruşturma aşamasında dinlenen...Güvenlik Güvenlisi ..."ın alınan kolluk beyanında olay günü sabah saat 08,00 sıralarında .. kapısından... plakalı ...marka bir aracın çıkış yaptığını, araçta iki kişi bulunduğunu, hızlı çıkmaları nedeniyle şahısları görse dahi tanıyamayacağını, araç çıktıktan sonra aracın arka kısmının yere doğru eğik olması nedeniyle plakasını not ettiğini beyan etmesi karşısında; sanıkların atılı suçtan hükümlülükleri yerine kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde beraatlarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 15.04.2015 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Sanık ... C. Savcısına vermiş olduğu ifadesinde “... ... ile benim alışverişim olmadı, sadece merhaba şeklinde tanışıklığımız vardır. Kesinlikle ben bu çeki 01 Eylül 2004 de ... ile birlikte ikiçeşmclikte ..."in evinde vermedim ve hırsızlıkla alakam yoktur. Suçlamayı kabul etmem" demiş ve ısrarla Tanık ...’ın çeki kendilerinin getirdiği şeklindeki beyanını inkâr etmiştir. Sanık ... ise C. Savcısına vermiş olduğu ifadesinde, çeki ... kendisinin vermediğini savunurken mahkemedeki savunmasında ise “... marka araç aldı. Aldığı araca karşılık arkasını ciro ederek ...’a verdi. Bankaya ibraz olunan çekin o çek olup olmadığını ben bilmiyorum.” demiştir. Tanık ..., kolluktaki ifadesinde; çekin her iki sanık tarafından kendisine verildiğini beyan ederken kovuşturma evresinde sadece sanık ..."in adını vererek, çeki ...’in bir borç ilişkisi nedeniyle kendisine verdiğini belirtmiştir. Görüldüğü üzere her iki sanığın aşamalardaki savunmaları ve Tanık ... ifadeleri arasında çelişkiler olduğu açıktır.
Hırsızlık olayından yaklaşık 9 gün kadar sonra bir çekin sanıklar tarafından ...’e verildiği ifade edilmekte ise de verilen çekin dava konusu olan çalıntı çek olduğu hususu da kuşku arzetmektedir. Zira çek üzerinde yapılan bilirkişi incelemesinde el yazısı ve imzaların her iki sanığın eli ürünü olmadığı gibi ön yada arka yüzünde de sanıkların ciroları bulunmamaktadır. Çalınan araç ise olaydan bir gün sonra terkedilmiş olarak bulunmuştur.
Özetle; aşamalarda sanıkların hırsızlık suçunu inkar etmeleri, müştekinin hırsızlık olayına ilişkin görgüye dayalı somut beyanının bulunmaması; tanık ...’in bankaya ibraz ettiği çalıntı çek üzerinde her iki sanığın imza yada el yazılarının ve özellikle cirolarının bulunmaması, işyeri yada araç üzerinde de mukayeseye elverişli parmak izlerinin ele geçirilememesi, aracın olay tarihinden bir gün sonra terkedilmiş olarak bulunması, - çalıntı çekleri çok düşük fiyata satın alıp piyasa süren sektörün varlığı gözönüne alındığında- bahse konu çekin de niteliği itibariyle suç günü dahi el değiştirmesinin her zaman mümkün olabileceği gibi hususlar göz önüne alındığında; hırsızlık ve benzer suçlardan adli sicil kaydı ve derdest dosyaları bulunan ve olayın tek tanığı olan ..."ın bankaya ibraz ettiği çekin her iki sanığın cirolarının bulunmaması nedeniyle sanıkların her ikisinin yada bir diğeri tarafından ...’e verilen çekler olduğu konusunda da şüphe bulunması karşısında atılı hırsızlık suçunun sanıklar tarafından işlendiği konusunda mahkumiyetlerine yetecek nitelikte kesin ve somut delil bulunmaması nedeniyle yerel mahkemenin vermiş olduğu beraat hükmünün dosya içeriğine uygun düşmesi nedeniyle öncelikle onanması gerekir. Tanık...’in beyanına itibar edilmesi halinde dahi sanıkların eylemlerinin ancak 765 sayılı TCK’nın 512. maddesi kapsamında hırsızlık malını kabul etmek suçunu oluşturabileceği ancak suç tarihi gözönüne alındığında aynı yasanın 102/4 ve 104/2 maddeleri kapsamında “dava zamanaşımı” şartlarının gerçekleşmesi nedeniyle de düşme kararı verilmesi gerektiği kanaatinde olduğumdan sayın çoğunluk görüşüne katılmıyorum.