MAHKEMESİ : Uşak 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2011/1430-2012/1209

Davacı, Kurum işleminin iptaliyle, kesilen yaşlılık aylığının tekrar bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ...... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine.
2-Davalı Kurumun temyizine gelince,davacı, 3201 sayılı Yasaya göre borçlanması sonucu bağlanan yaşlılık aylığının iptaline yönelik Kurum işleminin iptali ile yaşlılık aylığının 16.07.2011 tarihinden itibaren tekrar bağlanmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne,davacının 01.01.2004-02.09.2007 tarihleri arası yaşlılık aylıklarını iptal eden kurum işleminin iptaline ,davacıya 01.01.2012 tarihinden itibaren yeniden yaşlılık aylığı bağlanmasına karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağı 3201 sayılı Yasa"nın 6.maddesidir. Madde de aylık bağlanma koşulu olarak yurda kesin dönüş yapılması esas alınmıştır. Ne varki ,3201 sayılı Yasa hükümlerinden yararlanmak suretiyle aylık bağlananlardan tekrar yurtdışında çalışmaya başlayanların çalışmaya başladıkları tarihi takip eden ay başından itibaren aylıklarının kesileceği 6/B maddesinin açık hükmü gereğidir.
Yurt dışında çalışanların yaşlılık aylığından yararlanabilmesi yönünden, yurda kesin dönüş koşulunun varlığı zorunlu görülmüştür (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 22/10/1997 gün, 1997/10-588 E., 857 K. sayılı ve 22/4/1999 günlü, 1999/21-284 E., 300 K. sayılı ve daha sonra aynı doğrultudaki kararlar). Öte yandan, davacı işçinin, çalıştığı ülkeden işsizlik yardımı, hastalık, geçici işgöremezlik vs. gibi yardımlar alması halinde sigortalının kesin dönüş yapmadığı Yargıtay kararları ile de kabul edilmektedir.
Somut olayda, davacının 20.09.1994 tarihli dilekçesi ile 18.09.1994 tarihinde yurda kesin dönüş yaptığını belirterek yurtdışı hizmetini borçlandığı,davacıya 30.09.1994 tarihli tahsis talebine istinaden 01.10.1994 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlandığı,Kurum tarafından davacının aylık talep tarihinden sonra Almanya "da 01.12.1997-31.12.2010 tarihleri arası fiilen çalıştığı,işsizlik ve hastalık yardımı almaya devam ettiği bu nedenle kesin dönüş şartını yerine getirmediği gerekçesiyle 19.11.2000-19.12.2009 arası 32.317,58 TL yersiz ödemenin 5510 sayılı Yasanın 96/a maddesine göre tahsili için yazı gönderildiği, Yurtdışı Hizmet cetvelinin incelenmesinden davacının 29.04.1994-30.06.2003 arası zorunlu prim süresi,01.01.2004-31.07.2007 arası yardım ödemesi olmadan işsizlik ve sigortadan muaf çalışma ,03.09.2007-11.06.2009 arası zorunlu prim süresi ve 15.06.2009 -31.12.2011 arası işsizlikle beraber işsizlik yardımı şeklinde çalışmaları göründüğü,yurtdışı hizmet cetvelindeki bilgilere göre davacının kesin dönüş yapmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle mahkemece yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edenlerden davacıya yükletilmesine, 20.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.