MAHKEMESİ : Manisa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2009/40-2012/587

Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde ilk işe giriş tarihinden itibaren çalıştığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi.... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 2002 Mart ayından 2003 yılı sonuna kadar davalı H.. K..,2003 yılı ile 20.02.2009 tarihleri arasında ise davalı N.. K.. yanında geçen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne,H.. K.."a karşı açılan davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine,davacının N.. K.."a ait 35399 sicil numaralı işyerinde 29.04.2003 tarihinde işe başladığı ve 20.02.2009 tarihine kadar aralıksız olarak toplam 2092 gün çalışması olduğu,980 günün Kuruma bildirildiği,1112 günün ise asgari ücret üzerinden diğer davalı Kuruma bildirilmediğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden,davacının tespiti istenen dönemde 17.06.2002-19.06.2002 arası dava dışı 11057179 sicil numaralı işyerinden,09.09.2002-01.03.2003 arası 11057194 sicil numaralı ,28.03.2003-28.04.2003 arası 11024516 sicil numaralı dava dışı işyerinden ,01.07.2004 -20.02.2009 tarihleri arasında ise davalı 35399 sicil numaralı işyerinden hizmet bildirimi yapıldığı,dönem bordrolarının dosyada bulunduğu görülmektedir.
Somut olayda ,davalı işverenin davacının kız kardeşi olduğu anlaşılmasına göre bir kişinin kendi kardeşini sigortasız çalıştırması hayatın olağan akışına aykırıdır.Ayrıca dava konusu edilen dönemde davacının dava dışı işyerlerinden bildirimleri vardır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde ,davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.