MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.



Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Dava dilekçesinde; boşanma sırasında velayeti kendisine verilen müşterek çocuk için hükmedilen 150 TL iştirak nafakasının aylık 400 TL’ye çıkartılması talep ve dava edilmiştir.
Mahkemece; davacının velayeti kendisine verilen küçük...’ın mernis adresinin ... İli olduğu HMK.nun 6.maddesi ve TMK.nun 177.maddesi gereğince nafaka alacaklısı davacının yerleşim yerinin yetkili mahkemesi olduğundan mahkemenin yetkisizliği nedeniyle davanın reddi yönünde hüküm kurulmuş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
4721 sayılı TMK.nun 177.maddesi ile “Boşanmadan sonra açılacak nafaka davalarında nafaka alacaklısının yerleşim yeri mahkemesi yetkilidir" hükmü düzenlenerek zayıf durumda bulunan davacıyı korumak amacı güden, kamu düzenine ilişkin genel yetki kuralı konmuştur. Kanun genel yetki kuralı getirmekle davacıya seçimlik hak tanınmıştır. Buna göre, davacı (nafaka alacaklısı); isterse kendi yerleşim yeri mahkemesinde, isterse HUMK.nun 9.maddesi gereğince davalının ikametgâhı mahkemesinde bu davayı açabilecektir.
Somut olayda; davacı davalının yerleşim yerinde yetkili ve görevli mahkemede dava açmıştır.
Bu nedenle mahkemece, davalının yetki itirazının reddine karar verilerek işin esasının incelenmesi gerekirken yazılı şekilde yetkisizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.