Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16592 Esas 2022/12628 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

2011 takvim yılı için kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın, 2012 takvim yılı için kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen hükmün, sanığın karar tarihinde cezaevinde olması nedeniyle 27.02.2015 tarihinde cezaevinde tebliğ edildiği, ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.02.2007 tarih ve 5/46-39 sayılı kararında da açıklandığı üzere, Mahkemece 5271 sayılı CMK'nin 232/6. maddesi uyarınca başvurulması olanaklı yasa yolunun, süresinin, başvuru yapılacak merci ile başvuru şeklinin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi zorunlu olup; hükümde başka suçtan hükümlü olarak ceza infaz kurumunda bulunan sanığa cezaevi idaresi aracılığı ile hükmün temyiz edilebileceği hatırlatılmadığından, sanığın 04/08/2021 tarihinde öğrenme üzerine verdiği ek savunma konulu dilekçesinin süresinde ve temyiz talebini içerdiği kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
1) Sanık hakkında 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında; sanığın söz konusu şirketin yetkilisi olmadığı, şirketle bir alakasının olmadığını, yoklama fişlerindeki imzaların kendisine ait olmadığını, daha önce iki defa nüfus cüzdanını kaybettiğini savunduğu, alınan bilirkişi raporunda; yoklama fişlerindeki imzaların sanığın eli ürünü olduğunun belirlendiği, 2012 takvim yılı Ocak ayında KDV beyannamesi verdiği, karşı mükelleflerin Ba bildirimlerine göre sanıktan 510.365 TL mal ve hizmet satın aldıklarını bildirdikleri, 2012 takvim yılında sanıktan 6.465 TL tutarında 1 adet, 503.900 TL tutarında 5 adet fatura aldığını Ba beyanı ile bildiren ... Tekstil ... Ltd. Şti. ile ... Elektrik Üretim A.Ş. isimli şirketlerin bulunduğunun anlaşılması karşısında, 2012 takvim yılı için atılı suçun sübut bulduğu gözetilmeden 2012 takvim yılı için mahkumiyeti yerine beraatine hükmolunması yasaya aykırı,
2) Her iki hüküm yönünden; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.