Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/7264 Esas 2022/12519 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Katılan vekili, sanık

1- 2011 yılı takvim yılı ocak ayında 6.000 TL tutarında faturanın düzenlediğinin vergi tekniği raporundan anlaşılması karşısında; söz konusu faturanın kime düzenlendiğinin tespit edilmesi ile fatura aslı ya da onaylı örneğinin temin edilmeye çalışılması ve sanığa gösterilerek söz konusu faturanın kendisi tarafından düzenlenip düzenlenmediğini sorulması, düzenlemediğini savunması karşısında uzman bir kurum ya da kuruluştan fatura üzerindeki imza ve yazıların sanığın eli ürünü olup olmadığı hususunda bilirkişi raporu aldırılması ve gerekirse faturayı kullanan mükellefin tanık olarak beyanına başvurulması ile söz konusu faturayı kimden hangi ticari ilişki karşılığında aldığının ve sanığı tanıyıp tanımadığının sorulmasından sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile beraat kararı verilmesi,
2- 2011 yılında suçun sübutu halinde, 2009 ve 2010 takvim yıllarında ise sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerinde; hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekili ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 2009 ve 2010 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerin diğer yönleri incelenmeden, 2011 yılında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan beraat hükmünün ise bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.