Suça sürüklenen çocuk ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Uşak Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.12.2011 gün ve 2010/192 Esas, 2011/569 Karar sayılı hükmün suça sürüklenen çocuk müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 22.12.2014 gün ve 2013/5531 Esas, 2015/14651 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 29.05.2015 gün ve 2015/36 Esas, 2015/100 sayılı kararın suça sürüklenen çocuk müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesinin ardından dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 14.12.2016 gün ve 2015/725 Esas, 2016/1669 sayılı gönderme kararıyla 6763 sayılı Kanun değişikliği nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya ile ilgili verilen 21.03.2017 gün ve 2017/433 Esas, 2017/1468 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın geri gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2019 gün ve 2017/14-577 Esas, 2019/324 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ve yokluğunda direnme kararı verilen katılan mağdure vekiline ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararı tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılanlardan Bakanlık vekilinin anılan hükmü temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 18.10.2019 tarihli ek tebliğname ile Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.