MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar .... Proje ve Uyg. avukatı ile ... tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı idare nezdinde değişen alt işverenler işçisi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle işçi tarafından feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretinin ödenmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle kendisi tarafından sona erdirildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin emeklilik sebebiyle kendisi tarafından sona erdirildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmesi isabetlidir.
Ancak davacının işverene emeklilik dilekçesi verdiğinin ispatlanamamış olması itibariyle kıdem tazminatı için faiz başlangıç tarihinin dava tarihi olarak belirlenmesi gerekirken sözleşmenin feshi tarihi olarak tespiti ve davalı kurumun harçtan muaf olduğu göz ardi edilerek harca mahkum edilmesi isabetsizdir. Bununla beraber bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Temyize konu olan kararın hüküm kısmının; “21.021,29 TL kıdem tazminatı alacağının akdin fesih tarihi olan 05.09.2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine” şeklindeki 1. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olmak üzere “21.021,29 TL kıdem tazminatı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,”
“1.991,87 TL karar ve ilam harcından 501,30 TL peşin yatan harcın mahsubu ile bakiye 1.490,57 TL harcın davalıdan tahsiline,” şeklindeki 3. fıkranın hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olarak 1.991,87 TL karar ve ilam harcından 501,30 TL peşin yatan harcın mahsubu ile bakiye 1.490,57 TL harcın davalı ... harçtan muaf olduğundan diğer davalı şirketten tahsiline”
“Davacının yatırdığı 501,30 TL peşin harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklindeki 4. fıkranın hükümden çıkarılarak yerine aynı fıkra olarak “Davacının yatırdığı 501,30 TL peşin harcın davalı ... harçtan muaf olduğundan diğer davalı şirketten alınarak davacıya verilmesine” hükümlerinin getirilmesi suretiyle hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.