MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2001 yılında evlendiklerini; bu evlilikten müşterek 2 çocuklarının bulunduğunu, davalının 2006 yılında davacıyı terk ettiğini, hali hazırda başka bir kadınla birlikte yaşadığını, müşterek çocuk ...."ın da davalı babası ile birlikte kaldığını belirterek; davacı için aylık 300,00 TL; davacı yanında bulunan müşterek çocuk Baha için aylık 400,00 TL olmak üzere toplam 700,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsiline karar verilmesini vekaleten talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; taraflar arasında görülen boşanma davasının reddine dair karardan sonra tarafların biraraya gelmediklerini, biraraya gelmelerinin de mümkün olmadığını, davacının ayrı yaşamda haklı olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü cihetine gidilerek, davacı için 300,00 TL; davalı yanında bulunan çocuk için 350,00 TL tedbir nafakasının davalıdan tahsili yönünde karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; tarafların 2001 yılında evlendikleri; bu evlilikten 2001 ve 2006 doğumlu 2 müşterek çocukları bulunduğu, davalı kocanın, karısı aleyhine 20.11.2007 tarihinde boşanma davası açtığı, 27.11.2008 tarihli karar ile davanın reddedildiği, tarafların boşanma davasının açıldığı tarihten bu yana ayrı yaşadıkları; davacının asgari ücretle güzellik uzmanı olarak çalıştığı; davalı kocanın öğretmen olduğu, aylık 1.500,00 TL kazancının bulunduğu anlaşılmaktadır.
Tüm bu bilgiler ışığında; davacı kadının ayrı yaşamda haklı olduğu anlaşıldığından; tarafların ekonomik ve sosyal durumları ve talep edilen nafakanın niteliği de gözönüne alındığında, mahkemece, davacı eş için aylık 300,00 TL tedbir nafakasına hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak; davacı annenin 20.09.2012 tarihli celsedeki beyanından, müşterek çocuk ..."nın Temmuz ayında davalı baba yanına geldiği ve o tarihten itibaren ve halen babasının yanında bulunduğu, babasının yanında okula başladığı anlaşılmaktadır. Davacı annenin bu beyanı karşısında çocuk lehine Temmuz 2012"den itibaren tebdir nafakasına hükmolunması doğru değildir.
Mahkemece; çocuk için; dava tarihinden baba yanında kalmaya başladığı tarihe kadar tedbir nafakasına hükmedilip, sonrası için hükmedilmemesi gerekirken, bu husus gözardı edilerek yazılı şekilde tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.