MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vdl. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 21/08/2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23/09/2010 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar ve davalılar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların tüm davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların öteki temyiz itirazlarına gelince;
a-Dava, trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacılar ile davalılar vekilleri tarafından temyiz olunmuştur.
Dava konusu eylem nedeniyle dava dışı sigorta tarafından davacılara, 15/12/2005 tarihinde toplum 13096 TL, 10/11/2005 tarihinde 5000 TL ödemede bulunulmuş ve bu miktarlar indirilmek suretiyle düzenlenen 04/05/2010 tarihli bilirkişi raporu hükme esas alınmıştır. Sigorta tarafından yapılan ödeme ile bilirkişi raporunun düzenlenmesi arasında uzunca bir süre geçmiş bulunmaktadır. Şu durumda, yararların denkleştirilmesi ilkesi çerçevesinde; ödenen miktarın, ödeme tarihi ile bilirkişi raporunun düzenlendiği tarih arasındaki işlemiş yasal faizinin de belirlenmesi ve hesaplanan destekten yoksunluk zararından düşülmesi gerekir. Karar, açıklanan nedenle yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
b-Dosya içeriğinden, davacıların kızı ... ile davalı ..."un, arkadaşları ile birlikte diskoda eğlendikleri, birlikte alkol aldıkları, markete gitmek üzere araca bindikleri, davalı sürücü Orkun"un direksiyon hakimiyetini kaybetmesi sonucu aracın takla attığı ve destek ..."nın yaşamını yitirdiği anlaşılmaktadır. Şu durumda, alkollü olduğunu bildiği sürücünün aracına binen desteğin olayda bölüşük kusuru bulunduğu benimsenerek hükmedilecek tazminat miktarından Borçlar Yasası"nın 44. maddesi gereğince indirim yapılması gerekir. Yerel mahkemece, anılan yönlerin gözetilmemiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte (a ve b) fıkralarında gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA; davacıların tüm, davalıların öteki temyiz itirazlarının ise (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/02/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.