Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/16519 Esas 2022/7676 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler: a) Mahkûmiyet; Mersin 10. Ağır Ceza Mahkemesinin, 19.12.2019 tarih – 2019/564 esas ve 2019/559 karar sayılı ilamı
b) İlk derece mahkemesi hükmünün bozulması; Adana BölgeAdliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 22.01.2020 tarih – 2020/134 esas ve 2020/153 karar sayılı ilamı
c) Mahkûmiyet; Mersin 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.06.2021 tarih – 2020/50 esas ve 2021/204 karar sayılı ilam
d) İstinaf başvurularının esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2) Hükmolunan cezanın TCK’nın 58/6. maddesi uyarınca ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği halde, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz istekleri bu nedenle yerinde olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümüne “…taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” ibaresinin eklenmesi,
2) Hüküm fıkrasının tekerrür hükmünün uygulanmasına ilişkin bölümünde “mükerrir olduğu anlaşılmakla 2. kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına” ibaresinden sonra gelmek üzere “ ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
Suretiyle, hukuka aykırılığın DÜZELTİLEREK diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteğinin ESASTAN REDDİNE,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 13.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.