MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, taraflar arasında akdedilmiş olan kredi sözleşmesine göre davalının müvekkiline olan borçlarını ödemediğini, söz konusu borç için davalıya karşı icra takibine girişildiğini, ancak davalının haksız itirazı nedeni ile icra takibinin durduğunu ileri sürerek, vaki itirazın iptaline ve icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin davacıya olan borcunu ödediğini, diğer borçlulara karşı ilamlı takip yapılmasına rağmen müvekkiline ilamsız takip yapılmasının mümkün olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan kanıtlar, benimsenen bilirkişi ek raporuna ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacıya borçlu olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile itirazın iptaline, takibin devamına ve icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2) Dava, genel kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılmış icra takibine vaki itirazı iptali istemine ilişkindir. Davacı dava dilekçesinde dava değerini 49.183,38 TL olarak göstermiş, icra takibinde 41.743,51 TL asıl alacak olmak üzere işlemiş faizlerle birlikte toplam 44.232,06 TL’nin tahsilini talep etmiştir. Mahkemece benimsendiği anlaşılan ek bilirkişi raporunda davalının 41.743,51 TL asıl alacak ve 2.400,35 işlemiş faiz alacağı olduğu belirtilmiş olmasına rağmen, davanın kabulüne karar verilerek, HMK’nun 26. maddesi kapsamında talebin aşılması sonucunu doğurabilecek ve infazda tereddüt oluşturabilecek şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3) İİK"nun 45/1. maddesi uyarınca rehin ile temin edilmiş bir alacağın borçlusu iflasa tabi olsa bile alacaklı yalnız rehinin paraya çevrilmesi yolu ile takip yapabilir. Ancak rehinin tutarı borcu ödemeye yetmezse alacaklı kalan alacağını iflas veya haciz yolu ile takip edebilir. Davalı taraf davaya konu alacağın rehinle temin edildiğini belirtmiş, takip dosyasından da 12.09.2007 tarihinde davalının aracı üzerinde davacı lehine rehin tesis edildiği anlaşılmıştır. Mahkemece davalı tarafın bu beyanı üzerinde durularak, İİK’nun 45. maddesi kapsamında yapılacak değerlendirme kapsamında tespit edilecek sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamıştır.
Kabule göre de, söz konusu ek bilirkişi raporunda yıllık % 24,75 faiz oranının uygulanması gerektiği belirtilerek buna göre hesap yapılmış olmasına rağmen, ilgili dönemlerdeki faiz oranına uygun olmayan, icra takibinde istenilmiş olan % 25 faiz oranının uygulanmasına imkan verecek şekilde takibin devamına karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda ( 1 ) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ( 2 ve 3 ) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 06.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.