Suça sürüklenen çocuk ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda, atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 23.07.2013 gün ve 2012/276 Esas, 2013/179 Karar sayılı hükmün suça sürüklenen çocuk müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 25.02.2014 gün ve 2013/10948 Esas, 2014/2332 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararına, mahkemece direnilerek kurulan 11.06.2014 gün ve 2014/128 Esas, 2014/185 sayılı Kararın suça sürüklenen çocuk müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısınca temyiz edilmesinin ardından Dairemizin 29.03.2018 gün ve 2017/2101 Esas, 2018/2351 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2019 gün ve 2018/14-205 Esas, 2019/336 Karar sayılı ilamıyla yokluğunda verilen mahkeme kararlarının ... ile mağdure vekiline tebliğinin zorunlu olması nedeniyle kararlardan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlık ile mağdure vekiline ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararları tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılanlardan Bakanlık vekilinin anılan hükümleri temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 11.10.2019 tarihli ek tebliğname ile Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.