Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/4501 Esas 2022/343 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Samsun Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 29.05.2019 tarih ve 2018/682 E- 2019/542 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nce verilen 27.01.2020 tarih ve 2019/1931 E- 2020/231 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile dava dışı Özuslu...Ltd. Şti. arasında 15.04.2015 tarihinde genel kredi sözleşmesi imzalandığını, davalıların da bu sözleşmeyi müteselsil kefil sıfatıyla imzalandığını, kullandırılan kredinin ödenmemesi üzerine hesabın kat edildiğini, gönderilen kat ihtarnamesine rağmen borcun ödenmemesi üzerine davalılar aleyhine yaptıkları takibin itiraz üzerine durduğunu ileri sürerek, itirazın iptaline ve icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulüne, nakdi alacağa yapılan itirazın kısmen iptali ile takibin, 3.008.429,43 TL asıl alacak, 58.864,30 TL işlemiş faiz, 2.943,21 TL BSMV olmak üzere toplam 3.070.236,94 TL üzerinden devamına, fazlaya ilişkin istemin reddine, asıl alacağa takip tarihi sonrası %32,50 temerrüt faizi ile faizin %5'i gider vergisi uygulanmasına, toplam nakdi alacak likit kabul edilmekle %20 oranında icra inkar tazminatının davalılardan tahsiline, asıl borçluya verilen çek yapraklarının zorunlu karşılık bedelinin depo edilmesine ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 17/01/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.