Tebliğname No : 4 - 2009/61962
MAHKEMESİ : Adana 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2008
NUMARASI : 2008/851 (E) ve 2008/934 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın söylediği tek bir sözle mağdur polis memurlarının tamamına hakaret ettiğinin iddia ve kabul edilmesi karşısında, sanığa tek bir ceza verilip, cezanın 5237 sayılı TCK.nun 43/2-1. maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken ayrı ayrı 4 kez cezalandırılmasına karar verilmesi,
2- Sanığın savunmasında mağdur polis memurlarının kendisine vurduklarını, buna kızıp küfür ettiğini söylemesi ve adli raporunda vücudunun muhtelif yerlerinde ekimoz bulunduğunun tespit edilmesi karşısında, bu hususun sanık lehine 5237 sayılı TCK.nun 129. maddesinin uygulanmasını gerektirip gerektirmeyeceğinin karar yerinde tartışılmaması,
3- Ceza yasasında, hapis cezası ile adli para cezasının seçenekli yaptırım olarak öngörüldüğü durumlarda mahkemece, öncelikle hapis ya da adli para cezasının neden seçildiğine ilişkin yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeli, daha sonra ise alt ve üst sınırları arasında yasal ve yeterli gerekçe gösterilerek temel ceza belirlenmelidir.
Somut olayda sanığa yüklenen suç kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçu olup, hakaret suçunun düzenlendiği 5237 sayılı TCK.nun 125/1 maddesinde hapis ve adli para cezası olarak öngörülen seçenekli yaptırım, aynı maddenin 3-a fıkrasında yer alan görevliye hakaret suçunu da kapsadığından, kamu görevlisine karşı hakaret suçundan, seçenekli yaptırımlardan neden hapis ya da adli para cezasına hükmedildiğinin yasal ve yeterli gerekçesi gösterilip, daha sonra hükmedilen hapis ya da adli para cezasının alt ve üst sınırı arasında temel cezanın belirlenmesinde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmesi gerekirken, yalnızca hapis cezasının alt ve üst sınırları arasında temel cezanın belirlenmesine ilişkin gerekçe gösterilmesi,
4- Önceden sabıkası bulunmayan sanık hakkında tayin olunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilirken, 5237 Sayılı TCK.nun 51/1. maddesinin (b). bendinde belirtildiği gibi “suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşup oluşmadığının” irdelenmesi gerekirken “yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmadığından” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile karar verilmesi,
5- Katılanın belgeye dayalı bir zararının bulunmadığı gibi, manevi zararların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmesi sırasında nazara alınamayacağı gözetildiğinde; önceden sabıkası olmayan sanık hakkında “yeniden suç işlemeyeceği yönünde kanaat oluşmadığından” denilmekle yetinilerek yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile 5271 sayılı CMK.nun 231/5 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.