MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 27/10/2016 gününde verilen dilekçe ile ölümlü trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/10/2017 günlü karara karşı davalı ve davacı tarafın istinaf başvuruları üzerine yapılan incelemede; davalı ve davacı vekillerinin birden fazla vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b-1 maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddine, davacılar vekilinin manevi tazminat miktarına ve davalılar vekilinin vekalet ücretinin davacılar yerine davalılardan tahsiline yönelik istinaf başvurularının HMK"nın 353/1-b-2 maddesi gereğince ayrı ayrı kabulüne, ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2016/411-2017/275 sayılı 05/10/2017 tarihli kararının kaldırılmasına, düzelterek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/11/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacılar ve davalılar tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2018 yılı için 47.530,00 TL"dir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre, hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 47.530,00 TL"yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi kabil değildir.
İhtiyari dava arkadaşı olan davacılar bakımından temyiz sınırı her bir davacının davalıya yönelik talebi bakımından ayrı ayrı belirlenecektir. Temyize konu edilen miktarlar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp tarafların temyiz dilekçelerinin HMK’nın 362/1-a maddesi gereğince reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle tarafların temyiz dilekçelerinin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesine gönderilmesine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 24/09/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.