MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-KARAR-
Davacı vekili, davalının, kooperatif aidat borcu nedeniyle icra takibine geçildiğini, borçlunun ödeme emrine süresi içerisinde haksız olarak itiraz ettiğini ve takibin durduğunu, takibe konu borcun ödendiğine ilişkin belge ibraz edilmediğini ileri sürerek, borçlunun itirazının iptali ile %40 icra inkar tazminatına mahkumiyetine karar verilmesini talep ve dava etmiş, tarihsiz ıslah dilekçesi ile davayı, alacak davası olarak 3.175,00 TL için ıslah etmiş ancak artırılan miktar için ıslah harcı yatırılmamıştır.
Davalı vekili, müvekkilinin, takibe konu alacakları 01.08.2007 tarihinde ödediğini, geç ödeme için genel kurulda gecikme cezası kararı alınmadığını, müvekkilinin, bu sebeple fazla ödemelerinin bulunduğunu, kooperatif hesapları incelendiğinde ortakların büyük bölümünden gecikme cezası tahsilatı yapılmadığını, davaya konu icra takibinde müvekkilinden talep edilen 500,00 TL"nin hangi aylara ilişkin olduğunun açıklanmadığını, ek ödeme olarak talep edilen üç adet 500,00 TL"nin 1.950,00 TL olarak müvekkili tarafından ödendiğini, dört adet 30,00 TL"lik aidatın genel kurul kararı gereği 2007 yılı Mart- Temmuz dönemi aidatları olup, müvekkili tarafından ödendiğini, talep edilen 120,00 TL"nin nereden kaynaklandığının belli olmadığını, bu yönde genel kurul kararı bulunmadığını savunarak, davanın reddi ile %40"dan aşağı olmamak üzere kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre, davalının, davacı kooperatife 1.380,00 TL fazla ödeme yaptığı, buna karşılık 645,00 TL gecikme faizi borcu bulunduğu, bu miktarın mahsubu ile davalının davacı kooperatiften 735,00 TL alacaklı olduğunun tespit edildiği gerekçesiyle, davanın ve tazminat talebinin, reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2009 yılı için 1.400,00 TL"dir.
Dava dilekçesinde, 1.017,74 TL için başlatılan takibe itirazın iptali istenilmiş olup, ıslah yapılmışsa da usulüne uygun harç yatırılmadığından, dava 1.017,74 TL üzerinden karara bağlanmıştır. Mahkemece,davanın reddine dair verilen karar,yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden,davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle,davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.