MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.


Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada, tarafların 2003 yılında boşandıkları ve davacı lehine 200 TL yoksulluk nafakasına hükmedildiği, bu miktarın yetersiz kaldığı belirtilerek, 1000 TL"ye çıkartılması istenilmiştir.
Davalı vekili cevabında; davacının sigortasız çalıştığını, müşterek çocukların da çalıştığını, kendisinin yeniden evlendiğini, rahatsızlığı nedeniyle çalışamadığını belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; yoksulluk nafakasının 500 TL"ye çıkartılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, somut olayda; tarafların gerçekleşen ekonomik ve sosyal durumları, nafakanın niteliği ve özellikle ekonomik göstergelerdeki değişim ile TÜİK"in yayınladığı ÜFE artış oranları nazara alındığında takdir edilen miktar çok olup, TMK."nun 4.maddesinde vurgulanan hakkaniyet ilkesine uygun bulunmamıştır.
Mahkemece yapılacak iş, yukarıda açıklanan hususlar dikkate alınmak suretiyle hakkaniyete uygun bir nafakaya hükmetmek olmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.