Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2020/4748 Esas 2022/153 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 19.09.2019 tarih ve 2018/396 E- 2019/590 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi'nce verilen 18.11.2019 tarih ve 2019/1684 E- 2019/1420 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; davalının müvekkili aleyhine ipoteğin paraya çevrilmesi yoluyla icra takibi başlattığını, takibe konu alacağın kaynağının dava dışı banka ile şirket arasında imzalanan taksitli ticari kredi sözleşmesi olduğunu, anılan sözleşme kapsamında müvekkilinin taşınmazı üzerinde limit ipoteği tesis edildiğini, davalının sözleşmede müteselsil kefil olduğunu, davalının bakiye kredi borcunu bankaya ödeyerek alacağı bankadan temlik aldığını, davalının ipotek limit bedeli üzerinden icra takibi yaptığını, icra dosya borcuna itiraz edilmesi üzerine itirazın kaldırılması için açılan davada %20 oranında tazminata hükmedildiğini, davalının kesinleşmeyen kararda verilen %20 tazminat alacağının tahsili için ayrı bir icra takibi başlattığını savunarak müvekkilinin her iki icra dosyasında borçlu olmadığının tespitine ve takiplerin iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince dosya kapsamına göre; davanın 30/05/2019 tarihli duruşmada taraflarca takip edilmediği, dosyanın yasal süresinde yenileninceye kadar işlemden kaldırılmasına karar verildiği, yasal 3 aylık süre içerisinde davanın yenilenmediği gerekçesiyle HMK.'nın 150. maddesi uyarınca davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce; davacı vekilinin istinaf başvurusunun HMK'nın 353/(1)-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına ve duruşma zaptının UYAP sisteminde 30/05/2019 tarihinde saat 11:34 de oluşturulduğunun görünüyor olmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 36,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 12/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.