Davacı, davalı işveren nezdinde 01.01.1987-12.06.1998 tarihleri arası çalıştığının   tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin   kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından  temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, davalılara ait işyerlerinde, 1.8.1993-31.12.1994 tarihleri arasındaki askerlik süresi dışında,  01.01.1987-12.06.1998 tarihleri arasında davalılara ait basın işyerinde geçen çalışmalarının 5953 sayılı Basın İş Yasası kapsamına giren çalışma olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkemece, davacının muhabir olarak Basın-İş Kanunu’nun 1. maddesinde sözü edilen “fikir ve san’at işinde” çalışmadığı ve 4. maddesine göre gazeteci ile kendisini çalıştıran işveren arasındaki iş akdinin yazılı şekilde yapılması zorunlu olduğundan somut olayda yazılı sözleşme bulunmaması sebebiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, bu sonuç doğru görülmemiştir. Anılan Yasa’nın 4.maddesindeki yazılı şekil, bir geçerlilik koşulu değildir. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulaması da bu yoldadır.
Somut olayda davacının, davalılara ait İ.A.Ş. ve İ.H.Aj.Ltd.Ştinde  1.5.1990-31.10.1992; 1.11.1992-31.8.1993 tarihleri arasında geçen çalışmaları 1475 sayılı İş Kanunu gereğince ve 1.1.1995-12.6.1998 arasındaki çalışmaları ise 5953 sayılı Yasa’ya tabi olarak  Kurum’a bildirilmiş ve primleri de ödenmiştir. Dosyadaki bilgi ve belgelerden davacının uyuşmazlık konusu dönemde “muhabir” olarak davalılara ait gazetede çalıştığı tartışmasızdır. Uyuşmazlık bu çalışmanın 5953 sayılı Basın Kanununa dayalı bir çalışma olup olmadığı noktasındadır. Mahkemece yetersiz bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulmuştur.
Uyuşmazlığa çözüm aranırken sözü edilen 1/a bendinin yollamada bulunduğu 5953 sayılı Yasa’nın 2/2 sayılı yasa ile değişik 1.maddesinin öngördüğü “fikir ve sanat işlerinde çalışma” koşulu üzerinde durulmalıdır. Sözlük anlamında fikir, zihnin bir şey hakkında edindiği ve kurduğu kavram, bir şeyin zihinde temsili ve düşünülmesidir. Sanat ise, bu duygunun, bir tasarının veya güzelliğin ifadesinde kullanılan metodların tümü ve bu metodlar sonucunda ulaşılan üstün yaratıcılıktır.
Görüldüğü üzere fikir ve sanat işlerinde çalışma zihinsel bir faaliyeti ve yaratıcılık yeteneğini gerektirmektedir. Davacının çalışmalarının açıklanan nitelikte bir çalışma olduğu, muhabir olarak haber toplayıp, haberi yazıya dökerken  zihinsel bir faaliyette bulunduğu, haber metni ile ilgili bir tasarının ifadesinde bazı yöntemler kullandığı ve bunun da yaratıcılık yeteneğini gerektirdiği açıktır.
Bu durumda mevcut deliller davacının haklılığını ortaya koyduğundan davanın kabulü yerine reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmadan yetersiz bilirkişi görüşü ve raporu ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde İ. Gaz.A.Ş ve İ.H. Aj. Ltd. Şti. "ne iadesine,  27.6.2007  gününde oybirliğiyle karar verildi.