MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : GEBZE 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen rücuen tazminat davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf talebinin kabulü ile davanın kısmen kabulüne dair yeniden esas hakkında verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 24/09/2005 tarihinde, 1991 doğumlu ..."nın elektrik nakil hattına ait tele dokunması sonucu akıma kapılarak yaralandığını, Gebze 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/188 Esas (bozma öncesi 2005/445 Esas) sayılı dosyası ile maddi ve manevi tazminat davası açıldığını, bu davada bina maliki olan davalı ..."ın 2/8 kendisinin ise 3/8 oranında kusurlu bulunduğunu, hükmolunan tazminatlar ile fer"ilerinin tamamının şirketlerince ödendiğini ileri sürerek, davalının kusuru sebebiyle toplam 109.766,74 TL alacağın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep etmiştir.
Davalı; dava konusu tutarın zamanaşımına uğradığını, Gebze 2.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/188 Esas sayılı dosyasının tarafına ihbar edilmediğini, bunun sonucu olarak savunma hakkının kısıtlandığını, dava dilekçesinde her ne kadar kusur oranlarının belirlendiği ve kararın Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleştiği belirtilmiş ise de, tarafı olmadığı bir davada belirlenen ve tarafına atfedilen kusur oranını kabul etmediğini, kusurun tümünün davacı şirkette olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davanın kabulü ile 109.766,74 TL"nin ödeme tarihi olan 21/01/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; karara karşı, davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; rücuya konu tazminat miktarının kesinleşen mahkeme kararı ile sabit olduğu, ilk dava ihbar edilmediğinden davalının icra takibindeki masraf ve vekalet ücretinden sorumlu tutulamayacağı, bu kalem ödemelerin toplam ödemeden mahsubu ile rücu miktarının belirlenmesinin gerektiği, bu nedenle resen yapılan hesaplama ile icra dosyasında ödenen icra vekalet ücreti 3.180,95 ve 217,80 TL masraf toplamının (3.225,38 TL) mahsubu ile davacının rücu edebileceği alacak miktarının 106.540,94 TL olduğu gerekçesiyle, davalının istinaf talebinin kısmen kabulü ile kararın kaldırılmasına, davanın kısmen kabulü ile 106.540,94 TL"nin ödeme tarihi olan 21/01/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararındaki gerekçelere göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Uyuşmazlık; tazminat davasında alınan kusur raporunun, rücuen tazminat davasında hükme esas alınıp alınamayacağı noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamından, kazazede ..."nın elektrik nakil hattına ait tele dokunması sonucu akıma kapılarak yaralandığı, Gebze 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2012/188 Esas (bozma öncesi 2005/445 Esas) sayılı dosyasında ve bu dosya ile birleştirilen maddi ve manevi tazminat dosyalarında davalıların Sakarya EDAŞ (işbu davanın davacısı) ve Gebze Belediyesi olduğu, bina maliki olan ...’ın davalı olarak gösterilmediği, bu dosyalarda alınan 04/09/2009 havale tarihli raporla 24/09/2005 tarihinde davacı ...’ın ruhsatsız bir binanın üst katında cep telefonuyla konuşurken bulunduğu yerin yakınından geçen yüksek gerilim hattına ait iletkenleri görememesi ve sol kolunun gerilim altındaki iletkene değmesi sonucu yaralanması sebebiyle davalı ... EDAŞ"ın 3/8, davalı Gebze Belediyesinin 3/8 ve davacı ...’ın ise kusursuz olduğunun belirtildiği, mahkemece 29/06/2010 tarihinde 2.471,12 TL tedavi-yol gideri, 141.913,33 TL maluliyet, 100.000 TL manevi tazminata hükmedildiği, verilen kararın Yargıtay tarafından bozulması üzerine 2012/188 Esas sayılı dosyada ise, davacının maluliyeti sebebiyle 80.000 TL manevi tazminata hükmedildiği, davalı Belediye yönünden yargı yolu nedeniyle görevsizlik kararı verildiği, verilen bu kararın Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 2012/12874 Esas sayılı dosyası ile onanarak kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Her ne kadar, eldeki rücuen tazminat davasında hükme esas alınan bilirkişi raporunda; kesinleşen tazminat davasındaki kusur oranları dikkate alınarak hesaplama yapılmış ise de; davalı o dosyada taraf olmadığı gibi, asıl ve birleşen davaların tarafına ihbar da edilmemesi nedeniyle, savunma hakkını kullanamadığı görülmektedir. Bu yönüyle alınan kusur raporu, işbu rücuen tazminat dosyasındaki uyuşmazlığı çözecek mahiyette değildir.
Bu itibarla, bölge adliye mahkemesince; tarafların sorumluluklarını ve kusur oranlarını doğuran olayı ayrı ayrı gösterecek şekilde uzman bilirkişiden denetime uygun rapor alınıp, hasıl olacak sonuç dairesinde bir hüküm kurulması gerekirken, tazminat davasında alınan bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK"nın 371. maddesi uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA, aynı Kanun"un 373/2 maddesi uyarınca dosyanın kararı veren bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 21/06/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.