Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 5.582,67 TL maddi tazminatın el koyma tarihi olan 19.12.2006 tarihinden işletilecek yasal faizle birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/192 Esas – 2013/170 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan mahkumiyetine ve 80 T 0116 plaka sayılı aracın müsaderesine karar verildiği, kararın temyiz edildiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 05.04.2013 tarih 2009/17831 esas 2013/3178 karar sayılı ilamıyla hapis cezasının düzeltilerek onandığı, fakat müsadere yönünden ise aracın suçun işlenmesine tahsis edildiğine ilişkin delil bulunmaması nedeniyle maliki olan davacıya iadesine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, bunun üzerine Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/07/2013 tarihli kararıyla 80 T 0116 plaka sayılı aracın maliki olan davacıya iadesine karar verildiği, bu kararın 18/07/2013 tarihinde kesinleştiği, buna istinaden aracın 22/08/2013 davacıya iade edildiği, 80 T 0116 plakalı aracına 19/12/2006-22/08/2013 tarihleri arasında 6 yıl 8 ay 3 gün elkonulduğu, elkoyma tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 100.000,00 TL maddi, tazminatın elkoyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davanın reddine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede; davacının, aracını, el konulduğu tarihte ticari taksi olarak çalıştırdığını iddia etmesi karşısında bu dönem içerisinde maddi zararının en son vergi kaydı ve gelir vergisi beyannamesinde belirttiği net kazancı üzerinden maddi zararının tayin ve tespiti gerekirken, aracın elkonulduğu tarihte geçerli olan asgari ücret miktarları üzerinden maddi tazminatın belirlendiği bilirkişi raporu hükme esas alınarak eksik inceleme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması ve derdest dosya araştırılması yapılması gerektiği gözetilmeden karar verildiği gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 5.582,67 TL maddi tazminatın elkoyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dava dilekçesinde, el konulma nedeni ile araçta değer kaybı olduğu belirtilerek değer kaybının tespiti ile ödenmesinin talep edilmesi karşısında; aracın muhafaza altına alındığı tarihteki satış bedeli ile davacıya teslimine dair müzekkere tarihindeki satış bedelleri arasındaki değer kaybının bilirkişi marifetiyle tespit ettirilip davacı tarafın talep ettiği miktar da dikkate alınarak maddi zarar kapsamında davacıya ödenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Davacının sahibi olduğu aracın muhafaza altına alınarak yediemin parkında bekletildiği gözetilerek, davacının aracının yediemine teslim tarihi 21/12/2006 ile iade yazısının tarihi olan 22/08/2013 tarihi arasındaki 6.750,00 TL otopark ücreti miktarının maddi zarara dahil edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Gerekçeli karar başlığında dava tarihinin “26/02/2014” yerine “28/12/2017” olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.