MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde kira parasının 01.01.2012 gününden başlayarak aylık 8.750 TL olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece aylık kira parasının 7.000 TL olarak tesbiti cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada aylık kira parasının 01.01.2012 tarihinden itibaren 8.750 TL olarak tespitine karar verilmesi talep edilmiştir.
Mahkemece, hak ve nesafete göre aylık kira parasının 7.000 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasındaki kira ilişkisi; 01.01.1994 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli olup, tespiti istenilen dönem, hak ve nesafet dönemidir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; dava konusu yerin boş olarak yeniden kiraya verilmesi halinde aylık 7.500 TL kira getirebileceği belirtilmiş, mahkemece de belirlenen bu bedelden hak ve nesafet indirimi yapılarak aylık 7.000 TL kira parasına hükmedilmiştir.
Böyle bir uygulama 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı"na ve orada belirlenen "hak ve nesafet" ilkesine aykırı olur. Zira HGK. 21.03.1990 gün ve 13/193 sayılı kararında da açıklandığı üzere 6570 Sayılı Yasanın 11.maddesi gereğince kira sözleşmesi yıldan yıla yenilenmekte olduğundan taşınmazın boş olduğu farz ve kabul edilerek sonuca gidilemez. Bu nedenle kiralananın boş olarak kiraya verilmesi halinde getirebileceği kira parasına eşit olacak şekilde veya bunun çok yakınına ulaşan bir kira parasına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Buna göre mahkemece, yukarıdaki ilke ve esaslar gözetilerek, bilirkişilerin taşınmazın boş olarak getireceğini bildirdikleri kira parasından, (kiracılık süresine) uygun bir hak ve nesafet indirimi yapılarak, tarafların kira sözleşmesinden bekledikleri amaçlarına uygun bir kira parası saptanmalıdır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalı tarafa iadesine, 18.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.