MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : 1-... 2-...Ltd. Şti. vekilleri Avukat ...
İHBAR OLUNAN : ... Sigorta vekili Avukat ...
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... Ltd. Şti. aleyhine 08/11/2018 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne dair verilen 20/10/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava tarihinin 08/11/2013 olması gerekirken, 19/07/2016 tarihi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece açılan manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, 03/11/2012 tarihinde müvekkili ...’nın sevk ve idaresindeki araçla seyir halinde iken davalılardan... Ltd. Şti.’nin işleteni, diğer davalı ...’in ise sürücüsü olduğu araç ile gerçekleşen trafik kazasında müvekkil ...’nın kalıcı maluliyet oluşacak şekilde yaralandığını, uzun süre tedavi gördüğünü belirterek manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalılar vekilleri; davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davaya konu kazada davalı ...’in tam kusurlu olduğu, davacı ...’nın ise sürekli malûliyetine neden olacak şekilde yaralandığı, meydana gelen kaza nedeniyle davacının manevi zararının bulunduğu gerekçesiyle manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı davacı vekili ve davalılar vekili temyiz etmiştir.
6098 sayılı TBK’nın 56. maddesi hükmüne göre hâkimin özel halleri gözönünde tutarak manevi zarar adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi mal varlığı hukukuna ilişkin bir zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22/06/1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Somut olayda, olay tarihi, olayın gelişim biçimi, davacı ...’nın yaralanma ve kalıcı maluliyet derecesi, meydana gelen kazada davalı ...’in tam kusurlu olması ile yukarıdaki ilkeler gözönüne alındığında davacı yararına hükmedilen manevi tazminat miktarı azdır. Daha üst düzeyde manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Kararın açıklanan nedenle davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA; davalıların tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ise (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 28/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.