Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/2600 Esas 2022/3649 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR :Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli yağmaya teşebbüs
HÜKÜMLER :1)İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/04/2019 tarih ve 2018/462 Esas,2019/150 Karar sayılı ilamı ile;
A)Sanığın nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK'nin 82/1-d-i, 35/2, 53, 63. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair karar ile
B)Sanığın nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan TCK'nin 148/2. maddesi atfıyla 149/1-a-d, 35/2, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararın
2)Sanık müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 17/03/2020 tarih ve 2019/2539 Esas, 2020/516 Karar sayılı ilamı ile; istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar verildiği
3)Bu kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 01/06/2021 tarih ve 2020/3411 Esas, 2021/9530 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin bozularak; dosyanın İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmesi üzerine
4)Bozma ilamına uyan İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/02/2022 tarih ve 2021/266 Esas, 2022/17 Karar sayılı ilamı ile;
A)Sanığın nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan TCK'nin 82/1-d-i, 35/2, 53, 63. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.
B)Sanığın nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan TCK'nin 148/2. maddesi atfıyla 149/1-a-d, 35/2, 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/02/2022 tarih ve 2021/266 Esas, 2022/17 Karar sayılı kararının sanık müdafii tarafından 5271 sayılı CMK'nin 291. maddesinde belirtilen süre içinde temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dosya incelendi.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 299. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin dosya üzerinden yapılması uygun görülmekle;
Sanık hakkında ilk derece mahkemesince hükmolunan ceza miktarlarının, 5 yıl hapis cezasının üzerinde olması nedeniyle hükümlerin, 5271 sayılı CMK’nin 286/2-a maddesi uyarınca temyize tabi olduğunun tespiti ile yapılan incelemede;
İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinin 02/02/2022 tarih ve 2021/266 Esas, 2022/17 Karar sayılı Yargıtay bozması üzerine verilen kararında bozma nedeni isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; sanığın öldürme kastı bulunmadığına, TCK'nin 62. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine,
Ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ... ve katılan ...'ın kardeş oldukları ve kuyumculuk mesleği ile uğraştıkları, bir dönem birlikte çalıştıkları, olay günü sanığın, alacağını alamadığı gerekçesiyle katılan ...'un iş yerine gelerek, elindeki eğeyi katılan ...'a doğrultup 10 adet senet koçanını fırlatarak "imzala senetleri yoksa seni keser, öldürürüm" diyerek tehdit ettiği, katılan ...'un imzalamayı reddetmesi üzerine, katılan ...'un yanına giderek boynundan tuttuğu, işyerinin yazıhane tarafından atölye tarafına doğru ittirdiği, elindeki kesici delici eğe ile katılan ...'u boynundan iki kez yaraladığı, sanık ...'nın saldırılarına devam ettiği sırada, komşu esnaf ve tanıkların araya girerek sanığa engel oldukları olayda;
Sanığın tüm aşamalarda istikrarlı bir şekilde kardeşi olan katılandan 1999 yılından beri 5 kg altına tekabül eden 50.000 dolar alacağı olduğunu, kardeş olmaları nedeniyle aralarında senet düzenlemediklerini, 2013 yılında 3 kg altın verilmesi hususunda anlaştıklarını ancak sadece 750 gr altın verildiğini savunması, katılanın bu savunmasının tanıklar...., ...'ın beyanları ile desteklenmesi, tanık ...'ın "sanık ... bize bırakın beni, onu öldüreceğim, beni dolandırdılar demişti" şeklindeki beyanı, katılanın 1999 yılında Toprak Bank'ta 50.000 dolar vadesiz hesap açtırması, paranın kaynağı hususunda yurtdışına çıkması için bir dostundan alınıp bankaya yatırılan daha sonrada geri çekilen bir para olduğunu beyan etmesi, katılan ile kardeşleri olan diğer tanıklar ..., ... ve ...'ın, sanığın, 2013 yılında babalarının cenazesinde parasını istediğini, aile büyüklerinin araya girmesi üzerine sanığa yardım amaçlı toplamda 750 gr altın verdiklerini beyan etmeleri bir bütün halinde değerlendirildiğinde,
Sanığın suç tarihinde katılana yönelik salt yağma kastı ile hareket ettiğine ilişkin her türlü şüpheden uzak kuvvetli ve inandırıcı delil elde edilemediği, bu haliyle suç kastının katılandan alacağını tahsil edebilmek için kendisine zorla senetler imzalatmak olduğu kanaatine varıldığı,
TCK'nin 150/1. maddesinde, kişinin hukuki ilişkiye dayanan alacağını tahsil amacıyla tehdit veya cebir kullanılması halinde, ancak tehdit veya kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır şeklinde düzenlemeye yer verildiği, "kasten öldürmeye teşebbüs" suçuna yer verilmediği için yağma ve tehdit suçlarının oluşmayacağı sanığın sübut bulan eylemlerinin bütün halinde TCK'nin 44/1. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 82/1-d, 35. maddeleri uyarınca kardeşini kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu düşünülmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin yerinde görülen temyiz sebeplerinin kabulü hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi gereğince istem gibi BOZULMASINA, hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre göz önüne alındığında sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dosyanın, 28.02.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 304/2-a maddesi gereğince İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.05.2022 gününde üye ...'ın eylemin TCK'nin 82/1-d-i maddesine uyan suçu oluşturduğu şeklindeki karşı oyu ve oy çokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
Tüm dosya kapsamına göre;
Sanık ile katılanın kardeş olduğu, daha önce ortak iş yapmaları nedeniyle aralarında alacak-borç ilişkisi doğduğu, olay günü sanığın, katılanın çalıştığı iş yerine elinde eğeyle giderek masanın üzerine fırlattığı senetleri imzalamasını yoksa kendisini öldüreceğini söylediği, katılanın imzalamayı reddetmesi üzerine katılana saldırarak yaralamaya başladığı, komşuların araya girmesi üzerine sanığın eylemini sonlandırdığı olayda;
Sanığın katılanı öldürmeye teşebbüs ettiği hususunda tereddüt bulunmamaktadır. Burada tartışılması gereken husus yağma suçu ile birlikte nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçunun mu yoksa tek başına nitelikli kasten öldürme suçunun mu ya da sadece TCK’nin 81/1. maddesindeki basit kasten öldürme suçunun oluştuğudur. TCK’nin 150/1. maddesinde “kişinin bir hukuki ilişkiye dayanan alacağını tahsil amacıyla tehdit veya cebir kullanması halinde, ancak tehdit veya kasten yaralama suçuna ilişkin hükümler uygulanır” düzenlemesine yer verildiği, görüleceği üzere yasa koyucunun sadece kasten yaralama durumunu bu kapsama aldığı, öldürme ya da öldürmeye teşebbüsün TCK’nin 150/1. maddesi kapsamında olmadığı, taraflar arasında alacak- borç ilişkisi bulunduğundan ve sanığın alacağını tahsil amacıyla katılanı tehdit ettiği anlaşıldığından yağma suçundan cezalandırılmasının olanaklı olmadığı ancak sanığın katılana zorla senet imzalattırmak istediği bu suçu işleyemeyince duyduğu infialle kardeşi olan katılanı öldürmek istediği bu sebeple eyleminin sadece TCK’nin 82/1-d,i maddesinde düzenlenen nitelikli kasten öldürme suçuna teşebbüs suçunu oluşturduğu kanaatinde olduğumdan sayın çoğunluğun görüşüne muhalefet ediyorum. 20.05.2022