Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/1743 Esas 2022/3607 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/1616 E., 2018/1740 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararları
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar müdafileri
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükümlerin onanması
İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin, 26.06.2018 tarihli ve 2017/418 Esas, 2018/317 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81 inci maddesinin birinci fıkrası, 35 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.12.2018 tarihli ve 2018/1616 Esas, 2018/1740 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanık ... Müdafiinin Temyiz Sebebi
1. Sanığın soruşturma aşamasındaki kolluk beyanının, müdafi atanmaksızın tespit edildiğine,
2. Tanık beyanlarının gerçeği yansıtmadığına,
İlişkindir.
B. Sanık ... Müdafiinin Temyiz Sebebi
Katılan beyanlarının hayatın olağan akışına uygun olmadığına, bu nedenle sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün hukuka aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Temyizin kapsamına göre;
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1. Sanık ... ile temyiz dışı sanık ...'ın kardeş oldukları, sanık ...'in sanık ...'nin oğlu olduğu, katılan ...'nın ise tarafların komşusu olduğu anlaşılmıştır. Olay tarihinde ...'nin küfürlü bir şekilde konuşması üzerine yanına giden abisi ...'ın ...'ye neden küfürlü konuştuğunu sorduğu ve aralarında çıkan tartışma üzerine ...'ın ...'yi silahtan sayılan bir cisimle basit şekilde yaraladığı, bu olaydan sonra ...'nin evine gittiği belirlenmiştir. Sanık ...'in, yanında kimlikleri tespit edilemeyen arkadaşları ile birlikte eve geldiği ve babasının yaralandığını görmesi üzerine amcası ...'a "Benim babama kimse birşey söyleyemez!" diye bağırdığı, bu sırada ...'nin eline aldığı bıçakla abisi ...'ın yanına gelerek uyluk bölgesinden onu basit tıbbî müdahale ile giderilmeyecek şekilde yaraladığı tespit edilmiştir. Bu durumu gören katılan ...'nın, ...'yi engellemek istediği, bıçağı düşürmek için ellerine ağaç sopayla vurduğu ancak başarılı olamadığı, katılan ...'nin elindeki bıçağı düşürmeye çalışırken sanık ... ve yanındaki arkadaşlarının katılanı tutarak darp ettikleri, tekme ve yumrukla vurdukları, katılanın bu darbelerin etkisiyle yere düştüğü, o sırada ...'nin katılanı bıçakla karın bölgesinden batına nafiz olacak şekilde iki bıçak darbesi ile yaraladığı anlaşılmıştır. Katılan, bu eylemler neticesinde batın sağ üst kadranda yaklaşık 10 cm.'lik batına nafiz yaralanma nedeniyle batında meydana gelen yaklaşık 200 cc mai (serbest kanama) ve karaciğer segment 4A dan 4B ye uzanan yaklaşık 4 cm.'lik laserasyon nedeniyle hayati tehlike geçirmiştir. Olay, sesleri duyarak olay yerine gelenlerin müdahalesi ile son bulmuş ve katılan tedavi altına alınarak hayatta kalmıştır. Bu şekilde kabul edilen olayda; sanık ...'nin, katılan ...'yı öldürmeye teşebbüs ettiği, sanık ...'in de babasının ...'ya karşı olan eylemine suçu birlikte işleyen sıfatıyla katıldığı kabul edilerek eylemlerine uyan maddelere göre cezalandırılmalarına karar verilmiştir.
2.Katılanın her aşamada istikrarlı anlatımlarının tanık N.A. tarafından doğrulandığı belirlenmiştir.
3. Sanık ...'ın, 24.07.2014 tarihli kolluk savunmasında ikrar ettiği eylemini, sonraki aşamalarda inkâr ettiği, sanık ...'ın ise her aşamada inkâra dayalı savunma yaptığı belirlenmiştir.
4. Katılanda meydana gelen yaralanmaya ilişkin olarak;
a) ... Eğitim ve Araştırma Hastanesince tanzim olunan 23.07.2017 tarihli;
Batın sağ üst kadranda yaklaşık 10 cm.'lik batına nafiz yaralanma, kesi mevcut, sol femur dış yüzde abrazyon mevcut;
b) Adli Tıp Kurumu Başkanlığı ... Adlî Tıp Şube Müdürlüğü tarafından tanzim olunan 10.01.2018 tarihli;
Batın boşluğuna 200 cc serbest kanamaya, karaciğer yaralanmasına neden olduğu bildirilen batın boşluğuna nafiz kesici-delici alet yaralanmasının;
i) Kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu,
ii) Kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı,
iii) Mevcut tıbbi belgelerde vücudunda kemik kırığı tarif edilmediği,
iv) Yüzünde sabit iz ve yüzünün sürekli değişikliğine, duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına ya da yitirilmesine neden olabilecek nitelikte bulgular tarif edilmediği,
Görüşlerini içerir adlî muayene raporları dava dosyasında mevcuttur.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk Derece Mahkemesince kabul edilen olay ve olgularda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Sanık ... Müdafiinin;
1. Tanık Beyanlarına Yönelen Temyiz Sebepleri Yönünden
Temyiz dışı ...'ın her aşamada; katılanın yaralandığı anda kendisinin kaçmakta olduğunu, bu nedenle arkasında gelişen olayı görmediğini beyan ettiği, nitekim Mahkemece sanık ... hakkında kurulan hükümde temyiz dışı ...'ın beyanlarına dayanılmadığı belirlenmiştir. Ancak, katılan ...'nın her aşamadaki istikrarlı anlatımları ile bu anlatımlar ile her aşamada uyumlu olduğu belirlenen tanık N.A.'nın anlatımları ile sanık ...'in, kolluk aşamasında tespit olunan ve Mahkeme huzurunda bizzat kendisi tarafından doğrulanan 24.07.2014 tarihli savunmasında; "Ben de ... ...'ya sen ne yapıyorsun, babama nasıl vurursun diye gidip ben de bu şahsa vurdum." şeklindeki ikrarı karşısında sanığın katılanı yere düşürüp tekme ve yumrukla darp ettiği, nitekim katılan hakkında ... Eğitim ve Araştırma Hastanesince tanzim olunan 23.07.2017 tarihli adlî muayene raporunda sol femur dış yüzde abrazyon (sıyrık) bulunduğu belirtilmekle, katılanın sadece kesici delici alet yaralanmasına değil aynı zamanda fizikî darba da maruz kaldığı anlaşılmakla, Mahkemenin delilleri takdirinde, kabul ve uygulamasında bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Kolluk Beyanının Müdafii Huzurunda Alınmadığına Yönelen Temyiz Sebepleri Yönünden 5271 sayılı Kanun'un, 148 inci maddesinin dördüncü fıkrasında yer verilen;
"Müdafi hazır bulunmaksızın kollukça alınan ifade, hâkim veya mahkeme huzurunda şüpheli veya sanık tarafından doğrulanmadıkça hükme esas alınamaz."
Şeklindeki hüküm ile sanığın, kovuşturma aşamasında müdafii huzurunda savunmasının tespit edildiği 03.04.2018 tarihli duruşmada, soruşturma aşamasında verdiği ifadeleri okunarak diyecekleri sorulduğunda;
"Doğrudur, okunan ifadeler bana aittir. Aynen tekrar ederim."
Şeklinde beyanda bulunduğu gözetildiğinde, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık bulunmamıştır.
B. Sanık ... Müdafiinin Temyiz Sebebi Yönünden
Katılanın her aşamada istikrarlı beyanları ve bu beyanları destekleyen tanık N.A.'nın anlatımları ile katılan hakkında tanzim olunan adlî muayene raporları kapsamında Mahkemece katılanın beyanlarına itibar olunmasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.12.2018 tarihli ve 2018/1616 Esas, 2018/1740 Karar sayılı kararında sanıklar müdafilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy çokluğuyla TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca ... 3. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.05.2022 tarihinde karar verildi.
K A R Ş I O Y

1.Baba oğul olan sanıklar ... ve ...'ın katılan ...'yı bıçakla yaraladığı olayda Yerel Mahkemece her iki sanık hakkında kasten adam öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet kararları önce lehe istinaf edilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince istinaf talepleri esastan reddedilince yine her iki sanık tarafından lehe temyiz edilmiştir. Dairemiz çoğunluğunca sanıkların eylemleri kasten öldürmeye teşebbüs olarak kabul edilmekle, temyiz talepleri esastan reddedilmiş olup her iki sanığın eyleminin ayrı ayrı yaralama suçunu teşkil ettiğini düşündüğümden Dairemizin çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
2. Şöyle ki Yerel Mahkemenin gerekçeli kararındaki kabulüne göre kardeş olan sanıklar ... ile ... olay öncesi kavga ederek ayrılmış, ... evine gitmiş, babasının darp edildiğini öğrenen ...'nin oğlu ... arkadaşları ile olay yerine gelince amcası ...'a bağırmış, bu sırada olay yerine gelen ... elindeki bıçakla abisi ...'ı bıçaklamış, bunu gören komşuları mağdur sanık ... da ...'yi engellemek amacıyla ağaç sopa ile ...'nin elindeki bıçağı düşürmek için ...'nin ellerine vurmuş, ancak sopayı düşürememiş, bu sırada ... ve arkadaşları ...'yı tekme tokatla darp etmişler, ... yere düşünce ... de bıçakla ...'yı karın bölgesinden iki kez yaralamış ve ... hayati tehlike geçirmiştir.
3.Yerel Mahkeme gerekçesi aşağıdaki nedenlerle dosya kapsamı ile örtüşmemektedir.
a)Yerel Mahkemece sanık ...'nin aralarında önceden husumet olmayan ve kendilerini ayırmaya çalışan ...'ya öldürmeye elverişli bıçakla karın bölgesine iki kez vurarak yaraladığı kabul edilmiş ise de dosyadaki adli rapora göre ...'da hayati tehlike geçirmesine neden olan bir tek bıçak yarası mevcuttur.
b)Dosya kapsamına göre olay yerinde sanık ..., oğlu sanık ... ve arkadaşları birlikte olup ...'nin ...'yı birden çok kez bıçaklamasını önleyen engel hâl yoktur. Buna rağmen sanık ... ...'ya tek bıçak darbesi vurduktan sonra kendiliğinden durup eylemine devam etmemiştir.
c)Dosyada mağdur sanık ... ve annesi tanık Nezihe, ...'nin ...'ya bıçakla iki kez vurduğunu söylemişlerse de dosya ile örtüşmeyen beyanları dışında bıçakla iki kez vurulduğunun hiçbir bulgusu veya başkaca delili yoktur. Bu nedenle beyanlarına itibar edilmesi doğru değildir.
d)Mağdur sanık ... ile sanık ... komşudurlar. Aralarında olay öncesi hiçbir husumet yoktur. ...'nin bıçakla abisi ...'ı bıçaklamasına engel olmak için ...'nin eline ... sopayla vurunca sanık ... anlık gelişen öfke altında ...'yı bir kez bıçaklamış ancak eylemine devam etmesine engel hâl olmadığı hâlde eylemine devam etmemiş ve ... hayati tehlike geçirmiştir. Belirttiğim gerekçelerle sanık ...'nin eylemini öldürme kastı ile işlemediği düşüncesindeyim. Sanık ...'ye ...'daki yaranın niteliği gözetilerek temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılarak yaralama suçundan ceza verilmesi gerektiği kanaati ile çoğunluk görüşüne katılmıyorum.
...