Davacı, Bağ-Kur başlangıç tarihinin 1.5.1994 olduğunun tesbitine karar  verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün  davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi  tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davalı Bağ-Kur"a tescil tarihinin 1.5.1994 olduğunun tesbitini istemiştir.
Mahkemece istemin hukuki yarar yoklugu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden davacının Nisan 1994 ayı prim tevkifatına istinaden 1.5.1994 tarihi itibariyle tescil edildiği, 9.12.1994 tarihinde davacıya 1.5.1994 tarihi itibariyle tescil ve  prim ödeme bildirimi yapıldığı halde 2006 yılında davacının SSK."dan yaşlılık aylığı talebi üzerine, bu Kurumun Bağ-Kur"daki hizmet süresini bildirmesini istemesi sonucu davalı Kurum, davacının 1479 sayılı Yasa"ya tabi 1.5.1995-28.2.2003  tarihleri arasında 7 yıl 8 ay  27 gün hizmeti ile,1 yıl 8 ay askerlik borçlanması olmak üzere toplam 9 yıl 5 ay 27 gün hizmetinin bulunduğunun bildirdiği anlaşılmıştır. Diğer bir deyişle davalı Bağ-Kur davacının girişini 1.5.1995 olarak kabul etmektedir.
Bu durumda davacının bu davayı açmakta hukuki yararı bulunduğu açıktır. Davalı Kurum davacıyı 1994 yılı Nisan ayındaki tevkifata istinaden tescil etmiş, bu hususta bir itiraz ileri sürmemiş ve 1994 yılına ait primleri 1997 yılında geçmişe dönük olarak tahsil ettiğinden davacının 2926 sayılı Yasa"ya tabi sigortalılığının 1.5.1994 tarihi olduğunun kabulü gerekir.
Mahkemece davacının isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi  usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 10.7.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.