MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Adana 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 18.05.2011 tarih ve 2011/108-2011/282 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait Adana-Ankara-Basel seferini yapacak uçağa bindikten sonra diabet ilaçlarını el bagajından çıkartmak için görevli hostesten yardım istemesi ve hostesin herkesin içerisinde yüksek sesle müvekkiline “siz rahatsızsınız, aidslisiniz,” dediğini, durumun pilota bildirilmesi neticesinde görevlilerce kolundan tutulup sürüklenerek uçaktan indirildiğini, sonrasında havaalanı doktoru tarafından seyahatinde sakınca olmadığına dair rapor düzenlenmesi akabinde bir sonraki sefer ile 355,00 TL fark ödeyerek yolculuğunu yapabildiğini, davalı kurum çalışanlarının haksız davranışı neticesinde davacının toplum önünde haksız yere küçük düşürülüp, onurunun kırıldığını ileri sürerek, 20.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tazminini talep etmiştir.
Davalı vekili, 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu"nun 131. maddesinde davanın açılması için iki yıllık hak düşürücü süre öngörüldüğünü, hak düşürücü sürenin dolduğunu davanın bu nedenle reddi gerektiğini, sonrasında ise yapılan uygulamanın Uluslararası Havacılık Kuralları"na uygun olduğunu, olayın iddia edildiği şekilde gelişmediğini, durumundan şüphelenilen yolcunun rapor sunmasının istenebileceğini, rapor sunulmaz ise uçağın bekletilemeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu"nun 131. maddesinde öngörülen iki yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,75 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.