Esas No: 2022/1749
Karar No: 2022/3613
Karar Tarihi: 16.05.2022
Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/1749 Esas 2022/3613 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Ceza Dairesi'nin 2022/1749 E. ve 2022/3613 K. numaralı kararında belirtilen bir olayla ilgili olarak, sanığın önceki mahkeme tarafından kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkum edildiği ve sanık müdafii tarafından temyiz isteminde bulunulduğu ancak müdafinin süresi içinde gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı ve müdafilikten çekildiği belirtiliyor. Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından verilen kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 295. maddesi ve ilgili hükümlerine atıfta bulunarak, sanığa yapılan tebliğin ardından belirlenen yedi günlük süre içinde gerekçeli temyiz dilekçesi sunulması gerektiği belirtiliyor. Aksi takdirde, temyiz isteminin reddedileceği ifade ediliyor. Kararın sonunda, dosyanın incelenmek üzere Daire'ye iade edilmesi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilmesi kararlaştırılıyor.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 295. maddesi birinci fıkrası: \"Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir. Cumhuriyet savcısı temyiz dilekçesinde, temyiz isteğinin sanığın yararına veya aleyhine olduğunu açıkça belirtir.\"
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2018/139 E., 2019/39 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi
... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.01.2019 tarihli ve 2018/139 Esas, 2019/39 Karar sayılı kararının, sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde;
Bahse konu kararın, Av. ...'a tebliğ edildiği, müdafiin ise kanunî süresi içinde gerekçeli temyiz dilekçesini sunmadığı gibi 28.08.2019 tarihli dilekçe ile müdafilikten çekildiğini bildirdiği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 17.03.2021 tarihli ve 2019/9.MD-554 Esas, 2021/117 Karar sayılı kararında ayrıntıları açıklandığı üzere 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 295 inci maddesinin birinci fıkrasında yer verilen;
"Temyiz başvurusunda temyiz nedenleri gösterilmemişse temyiz başvurusu için belirlenen sürenin bitmesinden veya gerekçeli kararın tebliğinden itibaren yedi gün içinde hükmü temyiz olunan bölge adliye mahkemesine bu nedenleri içeren bir ek dilekçe verilir. Cumhuriyet savcısı temyiz dilekçesinde, temyiz isteğinin sanığın yararına veya aleyhine olduğunu açıkça belirtir."
Şeklindeki düzenleme gereği, sanığa, "Gerekçeli kararın tebliğinden itibaren 5271 sayılı Kanun'un 295 inci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen 7 günlük kanunî sürede gerekçeli temyiz dilekçesinin sunulması, aksi takdirde temyiz isteminin reddolunacağı" ihtarını içeren gerekçeli karar tebliğinin yapılması, süresi içerisinde hükmü gerekçeli olarak temyiz etmesi hâlinde temyiz dilekçesi ve buna ilişkin düzenlenecek olan ek Tebliğname ile birlikte temyiz isteminde bulunmaması hâlinde ise mevcut hâliyle incelenmek üzere Dairemize iade edilmek kaydıyla dava dosyasının Mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE Oy birliğiyle, 16.05.2022 tarihinde karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
