MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 06.06.1988-14.03.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, 06.06.1988-02.02.2001 dönemi çalışmalarının geçici kadrolu işçi olarak gerçekleştiğini, bu dönemde yıllık izin kullanmadığını ve izin ücreti de ödenmediğini, 02.02.2001 tarihinde daimi kadroya alındığını, ağırlıklı olarak yılın son aylarında çıkartıldığını ve ilk aylarında yeniden işe başlatıldığını, davacının 1999 yılında 342 gün çalıştırılmak sureti ile mevsimlik statüden vazgeçtiğini, Yargıtay kararlarınında bu yönde olduğunu çalışmasının 11 ayın üzerine çıktığı 1999 yılı ve sonrası için işyerinde fiilen çalışan sürelere göre hesaplanacak olan bakiye izin ücreti alacağının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 1998/2001 yılları arasında geçici işçi kadrosunda çalıştırıldığını, 02.02.2001-14.03.2012 döneminde daimi kadroda olduğunu, 14.03.2012 tarihinde emekliye ayrıldığını, ilgili yasa ve toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre davacıya mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem için yıllık izin ücreti ödenmeyeceğini, yasal kıstasın 1 yıllık çalışma olduğunu, yıllık 11 ay çalışmasının ücretli izne hak kazandırılmayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının yıllık izin alacaklarının ödenmesi sebeiyle reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dosya içerisinde mevcut ... Sendikası ile Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü"nün 01.03.2001-28.02.2003 tarihlerini kapsayan toplu iş sözleşmesi mevcut olup bu sözleşmeler çerçevesinde yıllık izin ücretlerinin hak edilmesi gerekeceği açıktır. Davacının ... Sendikasına 06.06.1988 tarihinde üye olduğu, davalı ile davacının da üyesi bulunduğu ... Sendikası arasında bağıtlı toplu iş sözleşmelerinin 35. maddesinde düzenlendiği anlaşılan yıllık ücretli izin hakkına ilişkin maddeye göre 1 yıldan 5 yıla (dahil) kadar olanlara 22 iş günü, 5 yıldan fazla 10 yıldan az olanlara 28 iş günü, 10 yıl ve daha fazla olanlarla 30 iş günü yıllık ücretli izin verileceğinin yazılı olduğu görülmüştür. Geçici 4. maddesinde ise 29.10.2000 tarihi ile geçici işçilikten daimi işçiliğe geçen işçilerin geçmiş parçalı hizmetleri yıllık ücretli izin hesabında dikkate alınır, ancak önceki parçalı hizmetleri için yıllık ücretli izin hakları doğmaz hükmüne yer verildiği görülmektedir.
Somut olayda da, davacı işçi 6.6.1998-14.3.2012 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, 02.02.2001 ve sonrası çalışmalarında daimi kadroya alınarak çalıştığı görülmüştür. Mahkemce davacının yıllık izin süresi uygulanmakta olan Toplu İş Sözleşmesinde belirtilen süreler esas alınaak hesaplanmış, ancak davacıya ödeme yapıldığı gerekeçsiyle davacının talebinin reddine karar verdiği görülmüştür. Ancak mahkeme kararına esas alınan bilirkişi raporu incelendiğinde davacının daimi kadroya geçmeden önceki geçmiş parçalı hizmetleri yıllık izin hesabında dikkate alınamdan yalnız daimi kadroya geçtiği 2001 ve sonrası dönemler için Toplu İş Sözleşmesine göre hespalanmıştır. Mahkemece, davacının izin hakları hesaplanırken, daimi kadroya geçmeden önceki geçmiş parçalı hizmet sürelerinin de toplanarak, toplu iş sözleşmesinde belirtilen süreler esas alınarak, davacının yıllık izin süresinin yeniden belirlenmesi gerekmektedir. Tespit edilen bu süreye görede, davacıya yapılan ödemeler ile kullanıldığı belirtilen izin süreleri mahsup edilmek suretiyle hesaplama yapılmaldır. Mahkemce yazılı şekilde karar verilmesi bozma sebebidir..
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 23.2.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.