Davacı, meslek hastalığı sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1--Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, meslek hastalığı nedeniyle sürekli iş göremez duruma gelen davacı işçinin  maddi ve manevi  zararlarının giderilmesi  istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
 Somut olayda, 12.06.2002 tarihli SSK  Z. G.  ve Meslek Hastalıkları Hastanesi Sağlık Kurulu raporuna göre davacının “1-Pnomokonyoz yönünden sağlam, 2- solda kitle lezyonunun bulunduğu, bu lezyonun ileri tetkikinin gerektiği, meslek hastalığının bulunmadığı” belirtilmiş, davacının itirazı üzerine alınan Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 05.09.2006 tarihli raporunda, davacının sürekli iş göremezlik oranının %37.9 olduğuna karar verilmiştir. Adli Tıp Kurumu’nun 02.02.2007  tarihli raporunda ise, davacının sürekli iş göremezlik oranının % 31 olduğu mütalaa olunmuş, Mahkemece davacının da kabul ettiği 02.02.2007  tarihli Adli Tıp Kurumu’nun belirlediği oran olan %31 maluliyet oranı esas alınarak hüküm kurulmuş, faiz başlangıç tarihi  ise Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun rapor tarihi olan 5.9.2006 tarihi olarak esas alınmıştır. 12.6.2002 tarihli SSK  Z. G. ve Meslek Hastalıkları sağlık kurulu raporunun tanı kısmının 2.şıkkında davacının “solda kitle lezyonunun bulunduğu, bu lezyonun ileri tetkikinin gerektiği” vurgulanmış, Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun 05.09.2006 tarihli raporunda ve 02.02.2007  tarihli Adli Tıp Kurumu’nun raporunda T.C. S.B. İ. T.  Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nin 8.3.2006 tarih ve 2459 sayılı ve T.C.İ. D. E. Hastanesi’nin 3.3.2006 tarih ve 8931 sayılı sağlık kurulu raporları da değerlendirilerek maluliyet oranları belirlenmiş ise de,  bu maluliyet oranlarının hangi tarihten itibaren geçerli olduğu açıklanmamıştır. Bu nedenle, 12.06.2002 tarihli SSK  Z. G. ve Meslek Hastalıkları Hastanesi Sağlık Kurulu raporu ve dayanağı olan tıbbi belge ve bulgular da eklenerek, belirlenen maluliyetin hangi tarihten itibaren geçerli olduğunun  Adli Tıp Kurumu’ndan sorulması ve hükmedilen tazminata bu tarihten itibaren faiz yürütülmesi gerekirken bu husus açıklığa kavuşturulmadan faiz başlangıç tarihinin 05.09.2006 olarak belirlenmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. 
O halde tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 20.09.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.