Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dava; iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğrayan sigortalının manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Sigortalıda oluşan sürekli iş göremezlik oranı; sigortalıya bağlanan gelirin peşin sermaye değeri ile tazminatın miktarını doğrudan etkilemektedir.
Somut olayda; davacıda oluşan mevcut sürekli iş görmezlik oranının 26.01.2006 tarihinde kontrol edileceği SSK."nun sürekli iş görmezlik derecesi tesbit kararı içeriğinden anlaşılmaktadır.Davacının 26.01.2006 tarihinde yapılan kontrol sonucunu belirleyen alınmış ve kesinleşmiş iş göremezlik oranına ilişkin rapora dosyada rastlanmamıştır.
Sigortalıya bağlanacak gelir ve hükmedilecek tazminatın miktarını doğrudan etkilemesi nedeniyle, işçide oluşan meslekte kazanma güç kayıp oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin saptanması gerekir.
Yapılacak iş; sigortalıda oluşan meslekte kazanma güç kayıp oranının kontrol sonucu değişip değişmediği, araştırılarak gerektiğinde bu oranının kesinleşmesi beklenerek sonucuna göre karar vermektir.
2- Kabule göre ise;olayın oluş şekline; kusur oranlarına, meydana gelen elem ve ızdırabın derecesine, tarafların sosyal ve ekonomik durumuna, paranın alım gücüne; özellikle 26.06.1966 gün ve 1966/7-7 sayılı İctihadı Birleştirme Kararının içeriğine ve öngördüğü koşulların somut olayda gerçekleşme biçimine, oranına ve niteliğine  hak ve nesafet kurallarına göre hükmedilen 10,000 YTL. manevi tazminat miktarı da azdır.
Mahkemenin  belirtilen bu maddi ve hukuksal olguları dikkate almadan yazılı şekilde karar vermesi usul ve yasaya aykırıdır.
O halde, tarafların bu yönleri amaçlayan  temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 12.12.2006  gününde oybirliğiyle karar verildi.