Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/13143 Esas 2022/3514 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER :1)Keles Asliye Ceza Mahkemesinin 17.10.2015 tarih ve 2011/33 Esas, 2011/25 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkında mağdur eşi ...'e yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-a, 29, 62, 53, CMK'nin 231. maddeleri uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği,
Sanığın denetim süresi içinde kasıtlı suç işlediğinin ihbar olunması üzerine duruşma açılarak yapılan yargılama neticesinde;
2)Keles Asliye Ceza Mahkemesinin 21.04.2016 tarih ve 2016/14 Esas, 2016/42 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkında mağdur eşi ...'e yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-a, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği,
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine;
3)Yargıtay 3.Ceza Dairesinin 08.10.2020 tarih ve 2020/8888 Esas, 2020/13110 Karar sayılı kararı ile bozulduğu,
4)Bozma ilamına uyan Keles Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2021 tarih ve 2020/59 Esas, 2021/2 Karar sayılı kararı ile; sanık ... hakkında mağdur eşi ...'e yönelik kasten yaralama suçundan; TCK'nin 86/2, 86/3-a, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 4 ay 20 gün hapis cezası ile mahkumiyetine dair kararı.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Dosya incelendi;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
TCK'nin 86/2. maddesi uyarınca temel cezanın tayininde, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye sebep olunmadığı görülmekle, tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ... hakkında mağdur eşi ...'e yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdire ilişin cezayı azaltıcı nedenlerin nitelik ve dereceleri takdir edilmiş, sanığın savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozma üzerine verilen hükümde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ...'in; sübuta, beraat kararı verilmesi gerektiğine, zamanaşımının dolduğuna, haksız tahrik nedeniyle hakkaniyetli bir indirim uygulanmamasının hatalı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine;
Ancak;
Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 86/3-a maddesinin uygulanması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No: 25444/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No: 29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) sayılı kararları ile, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesine ve yine 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmekle hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.