Taraflar arasında birleştirilerek görülen davada;Davacı, davalıların  mirasbırakanları  adına  tapuda  kayıtlı  31  ada  1  parsel  sayılı  taşınmazın   tamamının  kıyı -kenar   çizgisi  içerisinde  kaldığını, kıyıların devletin  hüküm ve  tasarrufu  altındaki  yerlerden  olup,  özel  mülke  konu   olamayacağını  ileri  sürerek   tapunun  iptali  ile  terkin  isteğinde  bulunmuştur.
Davalılar, davanın  reddini  savunmuşlardır.
Davanın  kabulüne  ilişkin  olarak  verilen  karar  Dairece " hükme   yeterli   araştırma   yapılmaksızın  eksik  inceleme  ile  karar  verilmesinin  doğru  olmadığı  gerekçesiyle"  bozulmuş,  bozma  ilamına   uyularak yapılan  soruşturma  sonucu, 5841  Sayılı  Yasa ile  değişik  3402  Sayılı  Yasanın 12/3  maddesi   gereğince  hak  düşürücü   süre  geçtiğinden  davanın  reddine  karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi .. ..... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çekişme konusu taşınmazın kıyı kenar çizgisine göre kıyıda kaldığı iddiasına dayalı tapu iptal ve yıkım isteklerine ilişkin olup, mahkemece; 3402 Sayılı Yasa’nın 12. maddesinde 5841 Sayılı Yasa ile yapılan değişiklik gözetilmek suretiyle davanın reddine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine,
Ancak, hemen belirtilmelidir ki, bir taraf, dava açıldığı andaki mevzuata ve içtihat durumuna göre davasında haklı olup da, dava açıldıktan sonra yürürlüğe giren (geçmişe etkili) yeni bir yasa hükmü ya da yeni bir İnançları Birleştirme Kararı gereğince davayı kaybederse, davada haksız çıkmış olmasına rağmen, yargılama giderlerinden sorumlu tutulamaz.
Anılan bu kural yasal ve yargısal uygulamada kararlılık kazanmıştır. (Baki Kuru, Hukuk Usulü Mahakemeleri 5. Cilt, sayfa 5338, dipnot 159; 10. H.D. 21.12.1976, 8770/8739 ve dipnot 160: 5. HD 12.09.1977, 5445/5655 dipnot 161: 10. HD 24.02.1976, 6296/1297)      Ayrıca, her dava açıldığı tarihteki koşullara bağlıdır. Öte yandan avukatlık ücreti 04.09.1957 tarih ve 4/16 sayılı İnançları Birleştirme Kararı uyarınca yargılama giderlerinden sayılır. Davacı Hazine, temyiz dilekçesinde sair nedenlerden söz etmek suretiyle bu hususa değinmiştir.
Hal böyle olunca,  somut olayda mahkemece yapılan keşif sonucu çekişmeli bölümün belirlenen   kıyı kenar çizgisine göre  kıyıda kaldığı  ve dava tarihinde davacı Hazine’nin haklı olduğu anlaşıldığına ve yargılama sırasında yürürlüğe giren 5841 Sayılı Yasa gereğince dava reddedildiğine göre davalının tüm yargılama giderlerinden ve avukatlık ücretinden sorumlu tutulması gerekirken, aksine düşüncelerle yazılı olduğu üzere hüküm kurulması isabetsizdir.
Davacı Hazine’nin yukarıda değinilen yargılama giderleri ve avukatlık ücreti açısından temyiz itirazı yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlere hasren HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 8.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.