MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Dava dilekçesinde 8.694,55 TL ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davacı vekili; tarafların davaya konu taşınmazlarda ve traktör üzerinde iştirak halinde malik olduklarını, ortak murisin ölümünden bu yana davalılar tarafından kullanıldığından bahisle daha evvel açılan davada 1999 ile 2006 yılları arası biriken ecrimisilin tahsil edildiğini, önceki davada taleple bağlı kalınarak tahsile karar verildiğini, ancak fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak dava açıldığından, bu kez 2001 yılı için bilirkişi raporu gibi bakiye 317,85 TL"nin, 2002 yılı için bakiye 807,33 TL"nin tahsilini, yine önceki davada traktör yıpranma payından bakiye kalan 312,50 TL"nin tahsilini, ayrıca önceki dava, müdahalenin men"i yönünden 05.05.2010 tarihinde infaz edildiğinden bu kez 2007 ile 2009 yılları arası biriken ecrimisili yine fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak yasal faiziyle davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar, taşınmazı eskiden beri çocuklarının ekip biçtiğini, kendilerinin taşınmazlarla ilgilerinin olmadığını buna rağmen kendi mallarına el konulduğunu savunarak davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, bilirkişi raporu gibi davanın kabulü ile, 2001 yılına ilişkin 317,85 TL ecrimisil bedeli farkının 01/01/2002 tarihinden itibaren, 2002 yılına ilişkin 807,33 TL ecrimisil bedeli farkının 01/01/2003 tarihinden itibaren, 2007 yılına ilişkin 5.891,51 TL ecrimisil bedelinin 01/01/2008 tarihinden itibaren, 2008 yılına ilişkin 6.625,26 TL ecrimisil bedelinin 01/01/2009 tarihinden itibaren, 2009 yılına ilişkin 5.966,76 TL ecrimisil bedelinin 01/01/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte, ayrıca 59 LF 014 plaka sayılı traktörün kullanımından kaynaklanan 312,50 TL yıpranma bedeli farkının davanın açıldığı 07/07/2010 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalılar vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, hükme esas alına bilirkişi raporuna bakıldığında, raporun dava konusu taşınmazdan talep edilen yıllarda elde dilebilecek tahmini ürün miktarları kanaatini içerdiğini, ecrimisil hesabında geçmiş yıllara ilişkin yetiştirilen ürünler hakkında kesin bir bilgiye sahip olunmadığından hesaplamada ayçiçeği ve buğday münavebesi uygulayarak dava tarihi itibariyle 3 yıllık ecrimisil bedelinin hesaplandığı görülmektedir. Ne var ki, resmi kurumlardan sağlanan veriler dosya içerisinde bulunmamaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporu, bu davada uyuşmazlığı çözecek nitelikte, somut ve bilimsel veriler içermemekte, Yargıtay denetimine de elverişli bulunmamaktadır. Oysa, bilirkişi raporu hazırlanırken, raporun dayanağı olan somut ve özel nedenleri bilimsel verilere uygun olarak göstermek zorundadır. Bilirkişi raporu aynı zamanda Yargıtay denetimine de elverişli olacak şekilde bilgi ve belgeye dayanan gerekçe ihtiva etmelidir. Ancak, bu şekilde hazırlanmış raporun denetimi mümkün olup, hüküm kurmaya dayanak yapılabilir.
Somut olayda, mahkemece; taşınmazın bulunduğu bölgede ekilen tarım ürünlerinin neler olduğu Tarım İl Müdürlüğünden sorulmalı, ekildiği bildirilen ürünlerin yıllara göre birim fiyatlarının ve dekara verim değerlerinin de celbedilerek; bölgede münavebeli ekim yapılıp yapılmadığı, taşınmazın nadasa bırakılıp bırakılmadığı da saptanarak; bundan sonra, somut verilere dayalı, gerekçeli ve denetime uygun bilirkişi raporu alınmalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 20.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.